odmiana nazwisk żeńskich zakończonych na -a

odmiana nazwisk żeńskich zakończonych na -a
13.04.2005
13.04.2005
Szanowny Panie Profesorze, mam pytanie związane z moim nazwiskiem. Na jednej ze stron internetowych znajomy zamieścił moje nazwisko, niestety, może i „stety”, w formie odmienionej: „Należy skontaktować się z Magdaleną Rosą”, co wywołało mój sprzeciw. Czy jest jakaś reguła, jeśli chodzi o odmianę tego nazwiska? Czy jest to kwestia osobista?
Czekam na odpowiedź,
Z poważaniem
Magdalena Rosa
Sformułowanie, którego użył Pani kolega, jest poprawne. Nazwisko Rosa jest odmienne, a w liczbie pojedynczej odmienia się jak identyczny rzeczownik pospolity, analogii dostarczają też inne nazwiska zakończone na -a, np. Mniszkówna, Janda, a także imiona o tym zakończeniu, np. Magdalena.
Reguły odmiany wyrazów nie mogą być kwestią osobistą, bo byłoby to sprzeczne z zasadą mówiącą, że język ma charakter społeczny. Nie można też robić wyjątków dla pojedynczych nazwisk, skoro tysiące podobnych odmieniamy. Wątpię, żeby się komuś podobało zdanie „Należy skontaktować się z Rosa”? Ten przykład pokazuje, że nieodmienność tego nazwiska jest złym pomysłem.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego