odmiana nazwisk

odmiana nazwisk
7.10.2002
7.10.2002
Dzień dobry!
Mam problem z odmianą nazwisk obcego pochodzenia, np. jeżeli chcę użyć zwrotu: w pracy „nazwisko”, czy powinienem napisać bez odmiany w pracy Edaie i Waines zaobserwowano, czy zapisać w pracy Edaie i Waines'a.
Pozdrawiam,
Stanisław Samborski
SGGW Warszawa
W takim wyrażeniu, o jakim Pan wspomina, a także w podobnych, nazwisko autora występuje w dopełniaczu, a więc napiszemy: w książce Miłosza, w publikacjach Riffaterre’a, w pracy Derridy itd. Nieodmienność oznacza najczęściej, iż nazwisko należy do kobiety. Sprawę komplikuje fakt, że również niektóre nazwiska męskie są nieodmienne, odmieniają się zaś nazwiska kobiet zakończone na -a (więcej informacji znajdzie Pan w moim Słowniku nazw własnych). Wyrażenie w pracy Edaie i Wainesa (tu nie używamy apostrofu) sugeruje, iż pierwsza z wymienionych osób jest kobietą. Jeśli jest inaczej, należałoby to nazwisko odmienić – prawdopodobnie wymawia się je [edaje], w związku z czym właściwa będzie odmiana przymiotnikowa: Edaie, do Edaiego.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego