odmiana niektórych nazwisk francuskich

odmiana niektórych nazwisk francuskich
3.12.2010
3.12.2010
Szanowna Poradnio!
Mam problem z odmianą nazwisk francuskich zakończonych na -y po gn. Tzn. np. Coligny, wym. [kolini]. Nie można zastosować tu analogii do Debussy, bo miękkość jest zachowana w całym paradygmacie odmiany. Jedyny mój pomysł to D. Colligniemu itd. – mam rację?
Serdecznie dziękuję za pomoc – Iwona Dolewska
Problem nie dotyczy odmiany, bo dobór końcówek jest prosty, tylko zapisu odmienianych form, a w szczególności tego, czy należy używać apostrofu. W tym wypadku będzie mieć zastosowanie reguła [248] Wielkiego słownika ortograficznego PWN, który nakazuje pisać w dopełniaczu, celowniku i bierniku Coligny’ego, Coligny’emu. Taka pisownia wynika z faktu, że końcowe -y nie jest wymawiane: [kolińego, kolińemu].
Jan Grzenia
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego