Przede wszystkim nie noc, tylko moc – i dopiero po tej poprawce widać, że mamy tu do czynienia z typowym oksymoronem, czyli zestawieniem wyrazów o wykluczającym się znaczeniu. Ciąg dalszy tej kolędy zawiera następne oksymorony: „Ogień krzepnie, blask ciemnieje,/ Ma granice Nieskonczony”. Antyteza, w przeciwieństwie do oksymoronu, obejmuje nie pojedyncze wyrazy, lecz całe wyrażenia lub zdania, często o paralelnej budowie. Dobrym przykładem utworu o strukturze antytetycznej jest sonet Do trupa J.A. Morsztyna.