opisy bibliograficzne
Ania
10.01.2007
10.01.2007
Moje pytanie dotyczy zapisu przypisów bibliograficznych. Czy poprawne jest użycie w zapisie źródła słowa tegoż? Np. „Jadacki J.J., Przedmioty, własności i stosunki, [w:] tegoż, Człowiek i jego świat. Propedeutyka filozofii, Academica, Warszawa 2003, s. 46-63”. Czy może w takim przypadku stosowne jest użycie słowa tenże? Jeśli natomiast jest to poprawny zapis, jak będzie brzmiał w odniesieniu do autorki lub kilku autorów? Czy użycie tegoż jest regulowane przez normę polską? Z góry dziękuję,Ania
Tego rodzaju skrótowe zapisy z użyciem zaimków wskazujących stosuje się w opisach bibliograficznych niesamoistnych części publikacji, które występują w pracy jednego autora (np. opis bibliograficzny określonego rozdziału z danej książki). Stosuje się polskie określenie tegoż lub łacińskie idem w odniesieniu do mężczyzn oraz tejże lub eadem w odniesieniu do kobiet, np.
Tego rodzaju skróty w opisie bibliograficznym stosuje się zarówno w przypisach bibliograficznych, jak i w bibliografii załącznikowej. Zaimek wskazujący tenże lub taż stosowany jest w przypisach bibliograficznych wówczas, gdy przytacza się – w tym samym przypisie lub w przypisach bezpośrednio po sobie następujących – kilka różnych publikacji tego samego autora, np.
lub
Jak z powyższych przykładów wynika, zapisy z użyciem zaimków stosowane są tylko w odniesieniu do publikacji jednego autora. W przypadku publikacji dwóch lub trzech autorów zapis można skracać, podając tylko nazwisko pierwszego autora występującego na stronie tytułowej publikacji z określeniem i in. lub et al.
M. Głowiński, O intertekstualności [w:] tegoż, Poetyka i okolice, Warszawa 1992.
M. R. Mayenowa, Struktura tekstu [w:] tejże, Poetyka teoretyczna. Zagadnienia języka, Wrocław 2000.
Tego rodzaju skróty w opisie bibliograficznym stosuje się zarówno w przypisach bibliograficznych, jak i w bibliografii załącznikowej. Zaimek wskazujący tenże lub taż stosowany jest w przypisach bibliograficznych wówczas, gdy przytacza się – w tym samym przypisie lub w przypisach bezpośrednio po sobie następujących – kilka różnych publikacji tego samego autora, np.
10J. Backman, Adverising and Competition, Englewood Cliffs 1990, s. 7, tenże, What People Watch Away from Home, „Advertising Age”, March 29, 1993, s. 35.
lub
10J. Backman, Adverising and Competition, Englewood Cliffs 1990, s. 7.
11Tenże, What People Watch Away from Home, „Advertising Age”, March 29, 1993, s. 35.
Jak z powyższych przykładów wynika, zapisy z użyciem zaimków stosowane są tylko w odniesieniu do publikacji jednego autora. W przypadku publikacji dwóch lub trzech autorów zapis można skracać, podając tylko nazwisko pierwszego autora występującego na stronie tytułowej publikacji z określeniem i in. lub et al.
Adam Wolański
