Batey jak Casey, Corey i Dudley, a nie Disney
Jak powinno się odmieniać angielskie nazwisko "Batey" (wym. [bejti])? Bateya czy Batey’ego? Niby jest zakończone na "-y" po samogłosce, co wskazywałoby na pierwszą opcję, ale w wymowie kończy się na "-i" po spółgłosce "t", co z kolei oznaczałoby, że to jednak "Batey’ego" jest poprawną formą.
Nazwiska anglosaskie typu Batey, Casey, Corey, Dudley i Disney mają w angielszczyźnie tożsame relacje grafematyczno-fonologiczne, tzn. w zakończeniu wyrazu angielskiemu digrafemowi 〈ey〉 odpowiada fonem /i/, por. Batey /beɪti/, Casey /keɪsi/, Corey /kɔːɹi/, Dudley /dʌdli/, Disney /dɪzni/. Różnie natomiast wyglądała adaptacja fonologiczna tych nazwisk w polszczyźnie. Nazwiska typu Batey, Casey, Corey, Dudley mają wymowę zbliżoną do oryginału (/bejti/, /kejsi/, /kori/, /dadli/), natomiast w wypadku nazwiska Disney oryginalnemu digrafemowi 〈ey〉 odpowiada na gruncie polskim struktura bifonematyczna /ej/. Konsekwencją tych różnic adaptacyjnych są odmienne wzorce odmiany.
Nazwiska Batey, Casey, Corey, Dudley powinny mieć odmianę przymiotnikową, a polskie końcówki gramatyczne powinny być dopisywane w dopełniaczu, celowniku i bierniku po apostrofie, por.
D., B. Batey’ego, Casey’ego, Corey’ego, Dudley’ego
C. Batey’emu, Casey’emu, Corey’emu, Dudley’emu
N., Ms. Bateym, Caseym, Coreym, Dudleym
Natomiast w odniesieniu do nazwiska Disney ma zastosowanie reguła odnosząca się do nazwisk zakończonych w piśmie na -y po samogłosce (w WSO reguła nr [243] 66.1). Nazwy tego typu odmieniają się rzeczownikowo, a końcówki zapisywane są bez apostrofu, por. Disneya, z Disneyem, o Disneyu.
