wiele
Dlaczego mówimy „w wielu miejscach”, skoro „wiele” wymaga użycia dopełniacza liczby mnogiej? Rozumiem, że są to dwa rzeczowniki w formie miejscownika po przyimku „w”, ale dlaczego „wiele” traci swój wpływ na rzeczownik?
Wyraz wiele w przywołanym w pytaniu kontekście pełni funkcję liczebnika nieokreślonego (ewentualnie zaimka liczebnego nieokreślonego), który oznacza wielką liczbę osób, rzeczy lub zjawisk. Jeśli występuje w funkcji podmiotu (w mianowniku), łączy się z określanym rzeczownikiem zawsze związkiem rządu, czyli wymaga formy dopełniacza, por. np.
- Wielu dyplomatów opuściło już tę placówkę.
- Wiele zwierząt źle znosi pobyt w zoo.
- W zawodach brało udział wielu sportowców.
- Kwitło już wiele kwiatów.
Natomiast jeśli wiele występuje w pozycji zależnej od przyimka lub czasownika, to wówczas słowo wiele i określany przez nie rzeczownik przyjmują formę wymaganą przez te wyrazy, por. np.
- Wspominałem wielu osobom o ich prośbie.
- Trudno się zgodzić z wieloma jego twierdzeniami.
- Wyrażała się ciepło o wielu swoich mistrzach.
- W wielu miastach zorganizowano festyny.
- Witał się z wieloma (albo wielu) kolegami z dawnych lat.