Patrycjat nie jest słowem odnoszącym się tylko do nowożytności. Nie potwierdza tego ani słownik Doroszewskiego, który cytuje przykład użycia m.in. z Quo vadis, ani późniejsze teksty, np.: „Z kolei na pytanie, dlaczego dwór i patrycjat rzymski godziły się na podobną maskaradę, utarła się odpowiedź, iż Rzym drżał ze strachu przed okrutnym Kaligulą i upadlał się totalnie dla najbardziej idiotycznych zachcianek tyrana” (W. Łysiak, Wyspy zaczarowane). Por. też przykład użycia tego słowa w znaczeniu 'godność', innym więc, ale też związanym ze starożytnością: „(…) tak czcił Rzym nieobecnego Patrycjusza Imperium, co w swym dalekim księstwie słowiańskim tyle miał pracy z nasadzaniem świętej wiary, że nie mógł towarzyszyć Imperatorowi, który go patrycjatem obdarzył” (T. Parnicki, Srebrne orły).