piękny

piękny
31.03.2003
31.03.2003
Domyślam się, że słowo piękny pierwotnie znaczyło 'tłusty' – łac. pinguis. Czy mam rację?Jakie sa inne indoeuropejskie odpowiedniki tego słowa?
Przymiotnik piękny ma niejasną etymologię. Na podstawie pochodnych od niego form czasownikowych piękrać, piękrzę, piękrzysz, upiękrać, upiękrzę, upiękrzysz… ‘dekorować’ (dopiero od XIX w. występujących w postaci piększę, upiększę…) można zrekonstruować jego pierwotną postać:  piękrny
Zasięg występowania tego przymiotnika jest ograniczony do języków zachodniosłowiańskich. A. Brückner wiąże jego pochodzenie z rdzeniem *pek-; por. pochodne piecza ‘staranie, opieka’, pieczołowity ‘troskliwy’. Staropolskie znaczenie piękny ‘tłusty’ miało zasięg regionalny, a nie pierwotny.
Łączę pozdrowienia
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego