Na wstępie wyjaśnienie: sorabizmy to wyrazy, zwroty, konstrukcje składniowe, znaczenia, cechy fonetyczne zapożyczone z języków łużyckich (tj. dolnołużyckiego bądź górnołużyckiego). O zapożyczeniach decydują zarówno czynniki zewnętrznojęzykowe (np. status języka, jego prestiż, kontakty kulturowe, polityczne, sąsiedztwo), jak i wewnątrzjęzykowe (np. pokrewieństwo językowe, podobieństwo systemów). Ogólnie należy stwierdzić, że w polszczyźnie ogólnej liczba sorabizmów jest znikoma. Zapożyczenia leksykalne dotyczą głównie realiów łużyckich, tzw. kolorytu lokalnego, np. nazw instytucji (Domowina), obyczajów (kriżerjo, schadźowanka). Nazwa Serb w znaczeniu ‘Łużyczanin’ jest traktowana jako sorabizm semantyczny (kalka).