Słowniki informują, że pościel to rzeczownik niepoliczalny, używany zasadniczo tylko w liczbie pojedynczej. W okolicznościach, o których Pani pisze, wolno sięgnąć po liczbę mnogą, ale może to zostać zauważone, a nawet po cichu skomentowane przez tych, którzy woleliby mówić o kompletach pościeli lub po prostu o pościeli niż pościelach. Poniższy fragment (z powieści Joanny Bator) zawiera formę liczby mnogiej, ale widać od razu, że napisany jest językiem niecodziennym: „Pociągi wiozły ich z pozytywkami i pościelami, z konfiturami i kiełbasami, ze wspomnieniami zamarzającymi w najdziwaczniejszych momentach pamięci (…)”. Podaję jeszcze inny przykład, też literacki, choć nie z książki, lecz z czasopisma (za NKJP): „(…) nie znają oni koszul, nie sypiają w pościelach, ale tylko obwijają się w skóry niedźwiedzie i tak śpią”.