prawie że
zastanowiło mnie, dlaczego WSO określa że w wyrażeniu prawie że mianem spójnika (zasada [155]). Tłumaczyłoby to pisownię rozłączną, aczkolwiek nie bardzo pasuje do funkcji spójników. Że wygląda tu na typową partykułę wzmacniającą: prawie (że) odpowiada i składniowo, i znaczeniowo wyrażeniom niemal(że), nieomal(że) z -że łącznym (czyli tak naprawdę należałoby oczekiwać postaci prawież…). Z góry dziękuję za rozstrzygnięcie moich wątpliwości.
Michał Gniazdowski
1.07.2008
1.07.2008
Szanowna Poradnio, zastanowiło mnie, dlaczego WSO określa że w wyrażeniu prawie że mianem spójnika (zasada [155]). Tłumaczyłoby to pisownię rozłączną, aczkolwiek nie bardzo pasuje do funkcji spójników. Że wygląda tu na typową partykułę wzmacniającą: prawie (że) odpowiada i składniowo, i znaczeniowo wyrażeniom niemal(że), nieomal(że) z -że łącznym (czyli tak naprawdę należałoby oczekiwać postaci prawież…). Z góry dziękuję za rozstrzygnięcie moich wątpliwości.
Michał Gniazdowski
Dziękujemy za ciekawe spostrzeżenie. Rzeczywiście pisownia prawież (jak gdzież, znowuż albo przecież od dawnego przecie) byłaby bardziej logiczna. Jednak nie możemy jej wprowadzić do słownika.
Zacytowany przez Pana par. [155] zawiera wiecej nieścisłości, ale to może ocenić dopiero osoba orientująca się w polskiej gramatyce. Zresztą celem słownika ortograficznego jest informowanie o pisowni, a kwalifikacja gramatyczna wyrazów schodzi na drugi plan.
Zacytowany przez Pana par. [155] zawiera wiecej nieścisłości, ale to może ocenić dopiero osoba orientująca się w polskiej gramatyce. Zresztą celem słownika ortograficznego jest informowanie o pisowni, a kwalifikacja gramatyczna wyrazów schodzi na drugi plan.
Mirosław Bańko, PWN
