Przydomki postaci historycznych ustalają się zwykle w użyciu, toteż najlepszym kryterium będzie zwyczaj przyjęty w literaturze historycznej. Gdyby to nie rozwiązywało problemu, można zastosować kryteria dodatkowe; charakterystyczny zwłaszcza jest szyk – przydomki pojawiają się po imionach, np. Kazimierz Wielki, Henryk Kłótnik. Jeśli jednak przydomek ma formę przymiotnika, nie zawsze będziemy w stanie wyzbyć się wątpliwości, co pokazują przykłady podane przez Pana.
Można wybrać zapis małą literą, przyjmując, że chodzi nam o przymiotnikowe określenie postaci, mające charakter skrótowy, np. formę Konrad I mazowiecki można uznać za skrócenie wyrażenia Konrad I, książę mazowiecki. Obawiam się jednak, że takie zapisy będą kontrowersyjne.
W związku z tym najwygodniej oprzeć się na jakimś autorytatywnym źródle, a za takie najlepiej uznać encyklopedie PWN. Podają one zapisy Konrad I Mazowiecki, Jadwiga Śląska itd.
Podsumowując: nie mamy tu „jedynej” pisowni, można stosować oba zapisy. Najlepiej jednak ominąć kontrowersje, przyjmując zapis utrwalony w praktyce wydawniczej.