Wiersz może być równie dobrze Miłoszowy jak Miłoszowski, możliwe jednak, że ten pierwszy wydaje się bardziej zanurzony w tradycji, ogólnie biorąc bowiem, przymiotniki na -owy brzmią nieco staroświecko.
Proszę zwrócić uwagę, że Miłosz to także imię, a od imion seryjnie tworzymy przymiotniki przyrostkiem -owy, np. Andrzejowy, Piotrowy, utworzenie formy Miłoszowy od nazwiska poety jest więc dość naturalne.
Forma Szekspirowski jest neutralna, aby użyć formy Szekspirowy trzeba mieć specjalne powody. Jednym z nich może być archaizująca stylizacja, innym – aluzja, por. wymyślone ad hoc Szekspirowe bajanie (w nawiązaniu do Sabałowych Bajań – dorocznego konkursu gawędziarzy).
O przymiotnikach dzierżawczych wiele pisaliśmy w poradni, w jej archiwum dostępnych jest dużo odpowiedzi. Warto też zajrzeć do Słownika nazw własnych Jana Grzeni (o tworzeniu przymiotników od nazw osób autor pisze na s. 49–50).