przymiotniki od imion żeńskich
Moja córka ma na imię Róża. Jak tworzy się od tego imienia przymiotnik w formie (zdaje się) przestarzałej, odpowiadający na pytanie: czyj? Chodzi mi o formę typu: Adam – Adamowy. Nie potrafię również znaleźć takiej formy do imienia Anna.
Łączę ukłony, życząc miłego dnia –
Dorota Szablewska-Broniarczyk
28.09.2012
28.09.2012
Witam! Moja córka ma na imię Róża. Jak tworzy się od tego imienia przymiotnik w formie (zdaje się) przestarzałej, odpowiadający na pytanie: czyj? Chodzi mi o formę typu: Adam – Adamowy. Nie potrafię również znaleźć takiej formy do imienia Anna.
Łączę ukłony, życząc miłego dnia –
Dorota Szablewska-Broniarczyk
Przyrostek -ow- spotykamy w przymiotnikach od imion męskich: Adam – Adamowy, Andrzej – Andrzejowy, Bolesław – Bolesławowy i in. Od żeńskich imion na -a można tworzyć przymiotniki przyrostkiem -in, ale jest to rzadkie, por. Zosia – Zosin, np. Zosina chustka. Łatwiej znaleźć słowa tak zbudowane wśród nazw miejscowych, tzw. dzierżawczych, np. nazwa podwarszawskiej wsi Jadwisin pochodzi od imienia ks. Jadwigi Radziwiłłowej z Krasińskich, a nazwa warszawskiej dzielnicy Anin – od imienia żony hr. Ksawerego Branickiego, Anny.
Przymiotnik od Anna może brzmieć zatem Anin (por. Anina chustka), od Róża – teoretycznie Różyn. Wprawdzie nigdy się z formą Różyn odnoszoną do osoby nie spotkałem, ale istnieje nazwa miejscowa Różyn, powstała od imienia.
Wszystkie przymiotniki tworzone od imion żeńskich przyrostkiem -in/-yn mają dziś zabarwienie ludowe, nie są więc stylistycznie obojętne.
Przymiotnik od Anna może brzmieć zatem Anin (por. Anina chustka), od Róża – teoretycznie Różyn. Wprawdzie nigdy się z formą Różyn odnoszoną do osoby nie spotkałem, ale istnieje nazwa miejscowa Różyn, powstała od imienia.
Wszystkie przymiotniki tworzone od imion żeńskich przyrostkiem -in/-yn mają dziś zabarwienie ludowe, nie są więc stylistycznie obojętne.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski