„Niemałe zagrożenie spowodował pies rasy amstaf” – czytam w NKJP i nie widzę w tym zdaniu nic złego. Powiedziałbym raczej rasa psów niż rasa psa, ale widzę, że i to drugie sformułowanie jest w użyciu. A już pies jakiejś rasy to najzupełniej poprawna polszczyzna. Nie nazywa się rasą pojedynczego egzemplarza, bo rasa to zbiór, a zbioru nie utożsamiamy z jego elementem. Mimo to możemy w kontekście słowa rasa używać zarówno liczby pojedynczej, jak i mnogiej, odnosząc się do egzemplarzy jakiejś rasy. „Jaka to rasa? – Chart” (mówię o rasie) albo „Jaka to rasa? – Charty” (mówię o psach tej rasy).