„W dialogach obowiązuje zasadniczo słowny zapis liczb” – informuje A. Wolański w Edycji tekstów (PWN 2008, s. 335) – i podaje przykład: „Wieczorem, siedemnastego lipca dziewięćdziesiątego szóstego roku jakiś pojazd, najprawdopodobniej z napędem na cztery koła, taki jak twój, zjechał z drogi i stanął mniej więcej w tym miejscu”. Skoro „zasadniczo”, to znaczy, że dopuszcza się odstępstwa. Jeśli w dialogu występuje dużo dat, to notowanie ich słowami może być niewygodne nie tylko dla autora, lecz i dla czytelnika. Wtedy można sięgnąć po zapis słowno-liczbowy, np. 17 lipca 1996 roku lub siedemnastego lipca 1996 roku.