Myślę, że dopełniacz sadza jest nawet lepszy niż sadzu, chodzi przecież o przedmiot mający określony kształt (forma sadzu byłaby naturalna, gdyby się odnosiła do amorficznej substancji). W Korpusie Języka Polskiego PWN rzeczownik ten występuje rzadko, co nie pozwala na wiarygodne wnioski, ale można zauważyć, że jedyne tu wystąpienie formy sadzu reprezentuje miejscownik, podczas gdy wszystkie dopełniacze mają formę sadza. Jak wyjaśnia Uniwersalny słownik języka polskiego PWN, sadz to albo skrzynia z otworami służąca do trzymania żywych ryb (np. w jeziorze), albo podobne urządzenie z siatki, albo wreszcie część łodzi rybackiej. Myślę, że oboczność sadza / sadzu w tym ostatnim znaczeniu byłaby najbardziej uzasadniona, w sumie jednak opowiadam się za formą sadza.