Słownik Doroszewskiego pokazuje, że można skarmiać zarówno paszę końmi, jak i konie paszą. Takie przykłady nie są częste, ale nie są też odosobnione, por. odwinąć cukierek z papierka i odwinąć papierek z cukierka. Współczesny zwyczaj przemawia na korzyść Masłowskiej, por. cytat z Polityki: „Panią Kurek szlag trafia, bo w upale ogórek kapcanieje i po kilku dniach ona musi nim drób skarmiać”.
Nie sądzę, żeby skarmiać (kogo czym) było równoznaczne z karmić. Intuicja nam podpowiada, że matka nie skarmia niemowlęcia mlekiem, a przykłady w NKJP pokazują, że skarmianie dotyczy tylko zwierząt.