Słowo pozycja nie ma szczególnych upodobań ani do przyimka w, ani do przyimka na i nie wiem, jak wyczytał Pan z przytoczonego słownika, że właściwy byłby przyimek w, skoro słownik ten nie zawiera informacji składniowej ani nawet przykładów użycia wyrazu.

Pozycja występuje z takim przyimkiem, jakiego wymaga rzeczownik następujący po przyimku. Na przykład ktoś pracuje w zarządzie, ale jego pozycja w zarządzie jest słaba, a ktoś inny pracuje na kolei i jego pozycja na kolei jest coraz mocniejsza. Gdy rachunek oznacza obliczenie, łączymy z nim przyimek w, np. błąd w rachunku, a jeśli oznacza arkusz papieru, to właściwy jest przyimek na, np. podpis na rachunku. Słowo pozycja może się odnosić do rachunku w obu jego znaczeniach, stąd możliwa jest i pozycja w rachunku (np. jeden składnik spośród sumowanych liczb) i pozycja na rachunku (czyli określone miejsce na kartce papieru). W NKJP poświadczona jest tylko pierwsza z tych konstrukcji, najwyraźniej częstsza. Możliwa jest też określona pozycja rachunku (czyli część pewnej całości).