Nie można powiedzieć, że skóra się starzeje, i pominąć słowo się. Ale rzeczownik odczasownikowy może się bez tego się obyć i nie jest to zjawisko odosobnione. Mówimy na przykład, że ktoś się stara i mówimy o jego staraniach (a nie o staraniach się). W tekstach z zakresu kosmetyki często czytamy o procesach starzenia skóry, objawach starzenia skóry itp. Samo starzenie, bez się, pojawia się czasem i w innych odmianach języka, np.: „Wreszcie wychowano mnie w bojaźni chrześcijańskiej, wśród zakazów i nakazów, a teraz, w miarę starzenia, wracałem powoli do tego jedynego oparcia, które pozostaje człowiekowi na ziemi: do dekalogu” (J. Stawiński, Piszczyk).
Między starzeniem skóry a starzeniem się skóry nie ma różnicy znaczeniowej. Można jedynie powiedzieć, że pierwsza konstrukcja jest właściwa tekstom specjalistycznym, druga – językowi ogólnemu.