W pewnych użyciach przymiotnik doskonały istotnie nie dopuszcza gradacji, np. obok tzw. próżni dokonałej nie ma próżni doskonalszej. W innych użyciach jednak stopniowanie tego słowa jest dopuszczalne i często praktykowane, np. „Tworzone są coraz doskonalsze implanty (…)”, „Co kilka dni pojawiała się ta sama lub jeszcze doskonalsza sieć pajęcza uwieszona u sufitu”, „(…) czy jesteśmy tak niezwykli dlatego, że jesteśmy jedyni w kosmosie, czy dlatego, że pomogli nam w tym doskonalsi od nas?” (cytaty z Korpusu Języka Polskiego PWN). Można napotkać nawet formy stopnia najwyższego, np. „Kobieta to najdoskonalszy twór Boga” (Viva). Słownikowe definicje słowa doskonały powinny uwzględniać ten fakt.