Morfemy trzy- oraz trój- stanowią pierwsze człony wyrazów złożonych, oznaczające występowanie tego, co nazywa drugi człon złożenia, w potrójnej ilości. Człon trzy- tworzy zazwyczaj przymiotniki, np. trzyaktowy, trzyosobowy, trzypokojowy, choć nie tylko, por. trzykołowiec. Człon trój- wchodzi w skład rzeczowników, przymiotników i przysłówków, np. trójdźwięk, trójmecz, trójfazowy, trójbarwnie. Czasami oba morfemy tworzą warianty słowotwórcze leksemów o tym samym znaczeniu, por. np. trzypak albo trójpak w zn. ‘zestaw trzech produktów sprzedawanych łącznie (w jednym opakowaniu)’. Podobnie jest z formami trzycyfrowy i trójcyfrowy. Ta druga jest po prostu rzadszym wariantem. Pojawia się we współczesnej polszczyźnie w następujących kolokacjach: szyfr trójcyfrowy, trójcyfrowy amperomierz wysokonapięciowy, trójcyfrowy zamek szyfrujący, trójcyfrowy numer burtowy, trójcyfrowy numer taborowy itp.