Tradycyjnie mówi się we Lwowie, nie w Lwowie. O tym, że jest to tradycja wciąż żywa, można przekonać się za pomocą wyszukiwarki Google, która znajduje ponad pół miliona stron z wyrażeniem we Lwowie, a zaledwie kilkaset z wyrażeniem w Lwowie. To ostatnie zresztą w słownikach poprawnej polszczyzny jest oceniane jako błąd.
Lwów mógłby być wzorem dla Lwówka, tzn. można by się spodziewać, że będziemy zwykle mówili we Lwówku. Tak jednak nie jest – Google znajduje około 15000 stron z tą frazą, dwukrotnie więcej zaś z frazą w Lwówku. Liczby te są dość duże i każą obie formy uznać za poprawne.
Przykład Lwowa i Lwówka pokazuje, jak upodobania poszczególnych wyrazów ustępują przed ogólną regułą. Występowanie przyimka we z nazwą Lwów to pewien kaprys tej ostatniej, nie przewidziany przez regułę (regularnie we pojawia się przed grupą spółgłosek, z których pierwszą jest [v] lub [f], np. we Wrocławiu, we Francji). Choć słowo Lwówek jest pokrewne nazwie Lwów i dzieli z nią jej upodobanie do przyimka we, ogólna reguła przeważa i zgodnie z nią częściej mówimy w Lwówku niż we Lwówku.
Aby nie było wątpliwości, że istotnie mówimy tu o kaprysach poszczególnych wyrazów, a nie np. sąsiedztwie fonetycznym, proszę porównać: we Lwowie, ale w lwie (się zakochać), w lwiej grzywie, w lwicy.