Zdanie „W tym miejscu chcę powiedzieć, że…” wydaje mi się stosowniejsze w piśmie niż w mowie. Podobne konstrukcje są dość liczne książkach, np. „W tym miejscu muszę powiedzieć słów kilka o przywiązaniu” albo „W tym miejscu należy powiedzieć parę słów o Denhoffie” (przykłady z Korpusu Języka Polskiego PWN). Można spotkać też analogiczne zdania w wypowiedziach mówionych, np. „Muszę w tym miejscu powiedzieć, że począwszy od końca lat 70. Polska była w tym względzie jedynym wyjątkiem (…)” (z przemówienia Simona Wisenthala na uroczystym nadaniu mu doktoratu honoris causa UJ w 1994 roku). Myślę, że nie tylko tekst pisany, ale i mówiony ma swoje „miejsca”, i dlatego jestem skłonny aprobować je także w mowie.
Co do formuły w miejscu to nie spotkałem się z tym, aby używano jej w korespondencji zewnętrznej, obsługiwanej przez pocztę. Może Pan spróbować zaadresować list w taki sposób i wysłać do znajomej osoby z tej samej miejscowości – ciekawe, czy dojdzie.