Nietóre słowniki wręcz ostrzegają, aby nie mówić łbowi. Popierają więc wyjątek od reguły, że celownik lp rzeczowników męskich ma końcówkę -owi. Wyjątków jest jednak więcej, tu szczególnie warto wymienić takie, które podobnie jak łeb mają ruchome -e- w temacie fleksyjnym: bzu, lwu, psu, tchu, zdaniem niektórych autorów też snu. W dodatku, jak widzimy, są to wszystko rzeczowniki jednosylabowe. W ich towarzystwie łeb ze swoim nietypowym celownikiem wydaje się jakby trochę mniej wyjątkowy. Nie dorabiałbym łbu końcówki -owi.
Zdarzają się oboczności, np. orłu lub orłowi – wariant aprobowany w słownikach. Doraźnych, pozanormatywnych innowacji jest jeszcze więcej, a niektóre są źródłem kpin. Proszę np. wpisać frazę „panu posłu” w okienko wyszukiwarki internetowej i przejrzeć wyniki.