warianty w WSO
12.10.2011
12.10.2011
W najnowszym wydaniu WSO jako formę D. lm. od rzeczownika wegetarianin podano: „wegetarianów a. wegetarian”, kilka zaś linijek wyżej rzeczownik weganin opatrzono komentarzem: „wegan (a. weganów)” – z drugim wariantem wziętym w nawias. Zgodnie z objaśnieniem redakcyjnym skrót a. odsyła do formy równorzędnej; jak wobec tego należałoby interpretować rozbieżność przytoczonych zapisów? Czyżby chodziło tu o frekwencję?Z objaśnień podanych na s. 163 słownika wynika, że w nawias ujmuje się warianty „wyraźnie rzadsze” od form podstawowych. Widocznie w zakresie wariantów równorzędnych, łączonych spójnikiem a. ('albo'), rozróżnia się warianty o przybliżonej częstości i warianty o częstości zdecydowanie różnej. Czym w takim razie byłyby warianty nierównorzędne? Dla nich WSO ma skrót zob., który „odsyła do formy przez słownik zalecanej” (s. 166). Nie próbowałem ocenić, czy ten system jest spójny, odnoszę się tu tylko do zasady.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
