Przytoczona przez Pana opinia pochodzi z dawnych, międzywojennych (ale i wcześniejszych) poradników dobrego wychowania. Pisano wówczas, że jedną z zewnętrznych cech listu człowieka dobrze wychowanego jest czytelne pismo. „Należy się starać pisać wyraźnie chociażby przez delikatność, aby odbiorca nie miał kłopotu z odcyfrowywaniem hieroglifów” (M. Vauban, M. Kurcewicz, Zasady i nakazy dobrego wychowania, Warszawa 1930, wyd. 4, rozdz. Korespondencja).
Obecnie czytelność pisma na kopercie – będącą wyrazem szacunku dla adresata (ale i dla pracowników poczty) – osiąga się przy użyciu komputera, wcześniej maszyny do pisania. Łatwiej czyta się jednak adres, podobnie jak każdy inny tekst, zapisany zróżnicowaną wielkością liter. Wersaliki zaleca się w odręcznym adresowaniu kopert wówczas, gdy charakter pisma nadawcy – a piszemy odręcznie coraz gorzej – przypomina rzeczywiście hieroglify. Sposobu tego nie traktowałabym jednak jako niegrzeczny. Wręcz przeciwnie – jako ułatwiający komunikatywność, która jest cechą grzeczności rozumianej w tym wypadku jako estetyczne formułowanie tekstów przeznaczonych dla naszego partnera komunikacji.