Współmałżonek to po prostu małżonek, mężczyzna lub kobieta. Słowo to jest chętnie używane przez urzędników, dla których ma tę zaletę, że zwykle odnosi się do osób jednej i drugiej płci, por. fragment zasad kwalifikowania do przydziału mieszkań rotacyjnych i zakładowych na UW (nie ręczymy za aktualność, tekst pochodzi z roku 2000): „W przypadkach małżeństw zatrudnionych w UW podanie może złożyć tylko jeden ze współmałżonków”.
Czasem chęć podkreślenia wspólnoty z małżonkiem lub małżonką prowadzi do struktur pleonastycznych, jak w zdaniu z lokalnej gazety mieszkańców Starej Miłosny: „Czy czasami nie warto po kolacji (…) pójść na spacer z naszym współmałżonką czy współmałżonkiem (…)?”. Zdanie to ma poza tym usterkę składniową.