Język zmienia się wolniej niż rzeczywistość, w której żyjemy. Przechowują się w nim ślady dawnych zwyczajów, realiów, przekonań. Dzieje się tak, ponieważ wygodnie jest nam używać wciąż starej nazwy, nawet jeśli świat zmienił się do tego stopnia, że nazwa straciła motywację. Oto kilka przykładów, które to potwierdzają.
Mówimy ciągle, że słońce wschodzi i zachodzi, a także że przesuwa się po niebie, choć wiemy, że to nie słońce się porusza, ale ziemia względem niego. Mówimy, że usłyszeliśmy coś na falach eteru, choć fizycy już dawno zarzucili hipotezę o eterze jako substancji przewodzącej fale radiowe. Po wyjściu ze sklepu niesiemy zakupy w reklamówkach, które na ogół niczego nie reklamują. A dzwoniąc do kogoś, jak Pani zauważyła, wykręcamy numer, nawet jeśli nie kręcimy tarczą, lecz stukamy w klawisze. Co więcej, o kimś, kto nam zrobił brzydki kawał, możemy powiedzieć, że nam wykręcił numer, zrobił numer, wyciał numer, ale nie wystukał ani np. wycisnął.