Interpunkcja frazy przymiotnikowej z domu i jej łacińskiego ekwiwalentu de domo nie jest do końca ustabilizowana, por. np.

• Maria Róża Radziwiłłowa z domu Branicka.
• Zofia Katarzyna Odescalchi, z domu Branicka.
• Urodziła się w 1908 r. w Warszawie w rodzinie o bogatych tradycjach rewolucyjnych, zwłaszcza ze strony matki Michaliny, z domu Brun.
• Wystąpił o status pokrzywdzonego dla siebie i nieżyjącej mamy Józefiny z domu Bernhard.

Dominuje jednak zapis z przecinkiem, co oznacza, że drugi człon jest traktowany przez piszących jako rodzaj dopowiedzenia, które niesie informację drugorzędną. Zawsze też omawiana tu fraza jest oddzielana przecinkiem, gdy współwystępuje z innymi podobnymi określeniami, por.

• Maria Piłsudska, de domo Koplewska, primo voto Juszkiewiczowa, secundo voto Piłsudska.

Pisownia z przecinkiem dominuje także w zapisach z określeniem córka, por. np. Maria, córka Adama. Konstrukcję bez przecinka spotykamy głównie w tytule cyklu powieściowego Sigrid Undset Krystyna córka Lavransa, choć i tutaj bywa różnie w zależności od wydania.

Reasumując, można stwierdzić, że pisownia z przecinkiem jest umotywowana składniowo i na pewno nie może być uznana za błąd. Można jednakowoż dopuścić także pisownię bez przecinka, skoro istnieje taki zwyczaj.