Spieszę z wyjaśnieniem. Pełna postać tego zwrotu językowego to być z kim za pan brat, czyli 'pozostawać z kimś w zażyłych stosunkach'. Jest on cennym świadectwem historycznojęzykowym, ponieważ przetrwała w nim archaiczna forma biernika pan brat równa mianownikowi (nowsza jest równa dopełniaczowi: pana brata). Jest też cennym świadectwem obyczajowym, ponieważ przechowuje kurtuazyjny sposób zwracania się do bliskich osób, tzn. panie bracie, por. też pani matko, panie ojcze, panie synu, panie szwagrze i dawne porzekadło „Jaki pan mąż, podobnaż pani żona”.