Użycia takie trafiają się w podręcznikach historii i innych tekstach, wydaje mi się, że nie powinniśmy ich kwestionować. Ze zdziwieniem jednak spostrzegłem, że nie uwzględniono ich w słownikach. Można tam znaleźć przykłady takie, jak zaprzysiąc zemstę (tzn. zobowiązać się do czegoś pod przysięgą) i zaprzysiąc świadków (tzn. odebrać od nich przysięgę), nie ma natomiast takich, jak zaprzysiąc konstytucję (tzn. złożyć przysięgę, zobowiązując się do przestrzegania danego aktu prawnego).
Podaję dwa przykłady, pierwszy dotyczy Konstytucji 3 maja, drugi konstytucji Królestwa Polskiego:

Po tym oświadczeniu zdecydowana większość obecnych żądała, aby król konstytucję zaprzysiągł. Tak też się stało. Król Stanisław August Poniatowski złożył uroczystą przysięgę na Ustawę Rządową (Głos Garwolina).
Aleksander I przybył do Warszawy, stolicy Królestwa Polskiego, i na zamku uroczyście podpisał konstytucję, ale jej nie zaprzysiągł (A. Dybkowska, J. Żaryn, M. Żaryn, Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności).