Pierwsza konstrukcja jest dwukrotnie częstsza (prawdopodobnie dlatego, że łatwiejsza artykulacyjnie), ale obie występują dostatecznie często, aby je aprobować. Co innego, gdyby Pan pytał np. o książkę ze zwrotów – wtedy użycie przyimka z byłoby niemożliwe. Istnieje więc różnica między nagłosowym wz- a nagłosowym zw-, jeśli chodzi o wybór poprzedzającego je przyimka z lub ze. Mówiąc najkrócej: wz- toleruje przed sobą z, a zw- – nie.
Odwrotne wymagania mają wyrazy o wskazanym nagłosie w stosunku do przyimków w i we, mianowicie: wz- nie toleruje przed sobą w, a zw- – owszem, por. nieakceptowalne w wzorze i poprawne w zwierzyńcu.
Obserwacje te są szczególnym przypadkiem ogólniejszych prawidłowości, które opisano np. Małym słowniku wyrazów kłopotliwych PWN (hasło: w, we, z, ze itp.).