Sprawa poruszona w pytaniu ma – jak się okazuje – bardziej charakter prawnoautorski niż językowy. Otóż artykuł III ustęp 1. tzw. konwencji powszechnej (Powszechna konwencja o prawie autorskim, podpisana w Genewie 6 września 1952 r., zrewidowana w Paryżu 24 lipca 1971 r.) nakazuje, by nota copyrightowa składała się z symbolu © (litera c w kółku podana alfabetem łacińskim), nazwy podmiotu prawa autorskiego (np. imię i nazwisko autora, nazwa wydawcy) oraz roku pierwszej publikacji (np. © Tadeusz Malinowski 2008). Wszelkie dodatkowe elementy noty mają charakter fakultatywny. Posłużenie się słowem copyright bez użycia symbolu © jest – z punktu widzenia wymagań konwencji powszechnej – niewystarczające.
Nota zawierająca obowiązkowe elementy zapewnia ochronę utworów w państwach, które podpisały konwencję powszechną. Aby utwór był chroniony w krajach nienależących do konwencji powszechnej, zaopatruje się go zwyczajowo w anglojęzyczne zastrzeżenie praw autorskich w brzmieniu: All rights reserved. W publikacjach hiszpańskojęzycznych, które trafiają do krajów Ameryki Południowej nienależących do konwencji, można czasami znaleźć ten zapis w brzmieniu: Derechos reservados. Sformułowanie w języku polskim: Wszelkie prawa zastrzeżone (rzadziej: Wszystkie prawa zastrzeżone) ma walor informacyjny dla polskiego odbiorcy, lecz nie ma żadnej mocy prawnej. Ochronę na terenie Polski zapewnia utworowi nota copyrightowa w formie określonej w konwencji powszechnej. Jednak bez takiej noty utwór też korzysta z ochrony ustawowej (zob. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, art. 1, p. 4).