Można tu znaleźć wszystko, co dotyczy języka i interesuje Państwa. Od pisowni, odmiany, przez znaczenia, składnię czy frazeologię, po pochodzenie i pragmatykę.
Wszystkie
-
wysokoskoncentrowany15.03.200215.03.2002W zdaniu – „Emulsja ta zawiera wysokoskoncentrowaną substancję pochodzenia roślinnego” – słowo wysokoskoncentrowaną piszemy razem czy oddzielnie?
-
indykacja15.03.200215.03.2002Co znaczy słowo indykacja?
-
pisownia nazw usług15.03.200215.03.2002Interesują mnie podstawowe zasady dot. pisowni nazw produktów i usług, zwłaszcza wielowyrazowych. Powszechne jest kalkowanie angielskiej pisowni i używanie wielkich liter, np. Poczta Głosowa, Pakiet Telefoniczny, Pizza Hawajska itp. W materiałach reklamowych często decydują względy graficzne, ale jak pisać powinniśmy?
-
asertywność15.03.200215.03.2002Proszę o definicję pojęcia asertywność. Co znaczy być asertywnym?
Dziękuję za odpowiedź.
Maciej Kaźmierczak
-
routing i trasowanie15.03.200215.03.2002Chciałbym spytać o spolszczanie słów router i routing – na ruter i ruting. Pojawiło się też nowe słowo (w czasopiśmie zajmującym się teleinformatyką) – rutowanie. Możliwe jest jednak używanie słowa trasowanie. Co uważa Pan za bardziej właściwe: router, routing, trasowanie czy ruter, ruting, rutowanie?
-
klient i kreator14.03.200214.03.2002Jaka będzie poprawna językowo forma rzeczownika klient w przypadku rzeczy a nie osoby? Wydaje mi się, że klienty (tak jak – kreatory, kontrolery). Jednakże w literaturze częściej spotyka się określenie klienci, np. klienci FTP (program obsługujący protokół FTP).
-
synowiec14.03.200214.03.2002Witam,
Jakie znaczenie ma staropolskie słowo synowiec? 'Syn' czy 'zięć'?
Pozdrawiam,
Marek Cieślik,
tłumacz -
Michaił czy Michał Bułhakow12.03.200212.03.2002"Słownik nazw własnych” J. Grzeni oraz „Nowy słownik ortograficzny PWN” pod red. E. Polańskiego podają, kiedy polszczymy imię osoby narodowości innej niż polska. Zgodnie z tymi zasadami w obydwu wymienionych źródłach w części słownikowej można znaleźć Michaiła Bułhakowa. Tymczasem Bułhakow pojawił się jako Michał (spolszczony) w książkach wydanych przez: Czytelnika, Ossolineum, PIW, Znak, Wydawnictwo Dolnośląskie, Luk, MUZĘ SA i jeszcze kilka innych, mniej znanych. Nie są to oczywiście wszystkie przypadki, a i wydawnictwa nie muszą być jakoś szczególnie przywiązane do danej formy. To samo Wydawnictwo Dolnośląskie, które wydało „Mistrza i Małgorzatę” Michała, dziś wydaje książkę o Michaile. Niemniej na mój osąd forma Michał jest częstsza, co dodatkowo mogę podeprzeć wyliczeniami z mojej półki: 14 książek Michała (albo o Michale), i tylko jedna Michaiła.
Wspomniałem na początku o zasadach polszczenia imienia – pisownia Michał mogłaby nie być z nimi sprzeczna, jeśliby zaliczyć Bułhakowa do grona wybranych przypadków, jedną z zasad jest bowiem szczególne traktowanie wybranych osób. Może źródła poprawnościowe również powinny Bułhakowa do nich zaliczyć?
J.B. -
względnie12.03.200212.03.2002Mam kłopot z wyrazem względnie, a w zasadzie z interpunkcją w okolicach tego słowa. W zdaniach typu: „Proszę o informację względnie interwencję” traktowałem ów spójnik jak lub i przecinka nie stawiałem. Niestety, w Słowniku Poprawnej Polszczyzny (PWN, 1999) znalazłem: „względnie: 2. spójnik o znaczeniu «ewentualnie, bądź»: Do dokumentów prosimy dołączyć oryginał matury, względnie poświadczony notarialnie odpis” – z przecinkiem!
Pozdrawiam,
Piotr
PS. sjp.pwn.pl w ogóle nie ma spójnikowego znaczenia słowa względnie :-) -
ciągnąć12.03.200212.03.2002Proszę o wyjaśnienie poprawności użycia trybu rozkazującego dla czasownika ciągnąć, w mowie potocznej słyszymy ciąg. Czy jest to poprawne w porównaniu z formą ciągnij?
Dziękuję uprzejmie za pomoc
G.Biwan, Żary -
zagapiać się12.03.200212.03.2002Czy istnieje forma niedokonana czasownika zagapić się? Chodzi mi np. o takie zdanie: „Często zagapiam się na krajobraz” – czy jest ono poprawne?
Pozdrawiam -
długie cytaty12.03.200212.03.2002W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:
„ Tekst paragrafu pierwszego
„Tekst paragrafu drugiego
„Tekst paragrafu trzeciego
„Tekst ostatniego paragrafu”
W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski -
profilaktyka12.03.200212.03.2002Czy poprawne jest wyrażenie profilaktyka zdrowia?
-
Aborygeni czy aborygeni?12.03.200212.03.2002Mam kłopot z aborygenami. „Słownik wyrazów obcych” PWN podaje dwa znaczenia tego słowa – pierwotni mieszkańcy danego kraju, głównie Australii; ludność rdzenna, tubylcy. Dziś najczęściej stosuje się je jednak w odniesieniu do rdzennych Australijczyków (przypomnijmy sobie tekst pierwszego listu elektronicznego Jana Pawła II). Czy w związku z tym dopuszczalna jest pisownia Aborygen (wielką literą) w odróżnieniu od aborygena – tubylca niekoniecznie australijskiego (zdecydowanie małą literą)?
Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia
Elżbieta -
nośność na…?11.03.200211.03.2002Czy można byłoby uznać za poprawny niewątpliwy skrót, stosowany jednak często w języku techniki, taki jak: nośność podpory na obciążenie pionowe? Poprawniej byłoby pewnie wytrzymałość na…, ale z technicznego punktu widzenia to jest już inny termin, lub nośność podpory w zakresie obciążenia pionowego, czy jednak warto tutaj toczyć walkę z ustalonym już zwyczajem?
Dziękuję i pozdrawiam.
Dziękuję i pozdrawiam. -
Skarb Państwa11.03.200211.03.2002Czy skarb państwa pisać dużymi, czy małymi literami?
-
jużyna11.03.200211.03.2002Jużyna (przez ż z kropka) – „Słownik ortograficzny”, hasło przed jw. – co to takiego? Pod ręką mam tylko Szymczaka – a w nim nie ma takiego hasła…
-
otwarcie i otworzenie11.03.200211.03.2002Czy istnieje uzasadnienie dla stosowania dwóch następujcych form: otworzenie i otwarcie? Np. otwarcie restauracji, ALE otworzenie pliku.
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam. -
Ariadna11.03.200211.03.2002Bardzo prozaiczne pytania: czy imię Ariadna ma w języku polskim jakiekolwiek ogólnie przyjęte zdrobnienie? Pozdrawiam.
-
przyszłom i wyszłom?11.03.200211.03.2002Spotkałam się kiedyś w dość starym wydaniu podręcznika gramatycznego z formą czasu przeszłego liczby pojedynczej czasu nijakiego (np. przyszłom, wyszłom itd.). Czy taka forma jest nadal poprawna? Kojarzy mi się raczej z wymową gwarową. Jakiej formy np. w bajce dla dzieci użyłoby Słońce, Drzewko czy inna fantastyczna postać?
