-
Pisownia -i lub -ii w D., C. i Ms. rzeczowników żeńskich zakończonych na -ia
4.07.20234.07.2023Moje pytanie dotyczy odmiany przez przypadki nazwy stanu Kalifornia. Dlaczego w dopełniaczu jest to „Kalifornii” (dwa „i” na końcu) a nie „Kaliforni”?
Jastarnia wydaje się tutaj analogicznym przypadkiem jednak w dopełniaczu odmieniamy „Jastarni”.
-
Sylwia – Sylwii, ale: Ania – Ani
4.01.20244.01.2024Dlaczego Ani, ale Sylwii? Jak odróżnić, dla których imion dopełniacz powinien kończyć się na dwa „i”? Obydwa są obcego pochodzenia.
-
Cukinia – cukinii, ale dynia – dyni 13.09.201713.09.2017Szanowni Państwo!
Dlaczego w dopełniaczu liczby pojedynczej w słowa cukinia – cukinii – piszemy dwa i, a w dopełniaczu liczby pojedynczej słowa dynia – dyni – tylko jedno i.
Z poważaniem
Daniela
-
Nawarra – nawarski, nawarryjski czy nawaryjski? 31.12.201531.12.2015Jaka jest poprawna forma przymiotnika pochodzącego od nazwy hiszpańskiego regionu Nawarra: nawarski czy nawarryjski? Pierwsza brzmi niebywale po polsku, ale jest zalecana przez słownik PWN. Tyle że ludzie nie kojarzą jej z Nawarrą. Czy druga forma (nawarryjski) jest poprawna i dopuszczalna (tak jak np. kalifornijski)?
-
Ortografia: wybrzeże dalmatyńskie
22.01.201722.01.2017Szanowni Państwo,
jak poprawie zapisać wybrzeże dalmatyńskie? Znajduję różne wersje, która jest właściwa? Czy w tym przypadku jest to nazwa własna, która należy zapisać wielką literą?
Z poważaniem
Justyna
-
Posnania
4.10.20224.10.2022Szanowni Państwo,
piszę z wątpliwością dotyczącą deklinacji rzeczownika „Posnania”. Jest to nazwa własna jednej z galerii handlowych. Zastanawiam się, jak powinna ona być zapisana w dopełniaczu – „Posnani”, czy może „Posnanii”? Wydaje mi się, że powinno to być zgodne z odmianą imion (np. „Ani", nie: „Anii"), ale częściej spotykam drugi zapis.
Dziękuję za odpowiedź!
-
przysłowia9.10.20039.10.2003Proszę o wyjaśnienie i zastosowanie w dialogu następujących powiedzeń: „Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma’’ i „Miłe złego początki’’. Czy istnieje wydawnictwo wyjaśniające ww. powiedzenia (i inne), a nie tylko stwierdzające ich istnienie? Dziękuję za pomoc.
Marcin Błoszyk -
szyk przydawki przymiotnikowej
27.04.202327.04.2023Szanowni Państwo!
Skomplikowana gramatyka przydaje wdzięku językowi polskiemu. Fascynująca jest odmiana rzeczowników i przymiotników przez przypadki i liczby, ponadto szyk wyrazów jest nieco inny niż w języku angielskim, niemieckim, francuskim czy nawet w spokrewnionych i bliskich nam geograficznie językach słowiańskich. Nie jestem polonistą, ale lubię zastanawiać się nad urokiem naszej mowy ojczystej. Przychodzi mi tu na myśl moja Alma Mater, czyli Uniwersytet Warszawski. Ta prestiżowa uczelnia, która należy dzisiaj do europejskiej czołówki, działała przez pewien czas w XIX wieku jako Szkoła Główna. Z kolei w Radomiu do niedawna istniała Wyższa Szkoła Inżynierska (późniejsza Politechnika Radomska). Te przykłady pokazują, że jeśli w nazwie uczelni w języku polskim występuje jeden przymiotnik, to znajduje się za rzeczownikiem, natomiast w przypadku dwóch przymiotników jeden z nich stoi przed rzeczownikiem, zaś drugi następuje po rzeczowniku.
Kojarzy mi się z tym także Szkoła Główna Handlowa, jedna z najlepszych szkół wyższych w Warszawie, Polsce i Europie. Studia ekonomiczne na SGH wybrało wiele osób z mojej klasy licealnej, na tej uczelni nauki pobierał też Piotrek Jeliński, z którym w lecie 2000 r. mieszkałem w jednym pokoju w Kalifornii, kiedy pracowałem w USA. Chciałbym wiedzieć, czy nazwa „Szkoła Główna Handlowa” jest poprawna, czy też powinniśmy mówić „Główna Szkoła Handlowa”? Wszyscy przyzwyczailiśmy się do nazwy „Szkoła Główna Handlowa”, jej zmiana byłaby nierealistyczna i wiązałaby się ze znacznymi kosztami. Tym niemniej ciekawi mnie, co językoznawcy sądzą na ten temat. Czy Państwa zdaniem sformułowanie „Szkoła Główna Handlowa” jest prawidłowe?
Z góry dziękuję za Państwa odpowiedź.
Z poważaniem
Adrian Fröhlich