Dzień dobry,
zwracam się do Państwa z uprzejmym zapytaniem, co zrobić, kiedy chcemy ująć w bibliografii publikację wydawnictwa, np. Samo Sedno (które jest podwydawnictwem Edgarda) lub Onepress (podwydawnictwo Helion). Jak zapisać obie te nazwy?

J.Kowalski, Abecadło, Edgard – Samo Sedno, Warszawa 2003.
J.Kowalski, Abecadło, Samo Sedno (Edgard), Warszawa 2003.
J.Kowalski, Abecadło, Edgard (Samo Sedno), Warszawa 2003.

Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie
M.Łyko

Napatoczyłem się niedawno na Wikipedii (strona: „Alfabet polski”) na cytat z Brücknera dotyczący polskiego abecadła i opisujący problemy jego zapisu. I jest tam taki fragment: „tak się mściło niedbalstwo wobec języka narodowego, zrozumiałe chyba u mieszczan pół-Niemców, karygodne śród kół uczonych, nie uznających, jak i WĘGIERSKIEGO, niczego niełacińskiego”. Dobrze rozumiem, że były pomysły wprowadzenia węgierskich dwuznaków itd. do naszego abecadła? Wszakże mamy dużą zbieżność „nietypowych” głosek (zapisywanych jako: zs-ż, s-sz, dz-dz!, dzs-dż, gy~dź, ny-ń itd.), więc ma to sens, ale w ogóle nie jestem w stanie znaleźć potwierdzenia czegoś takiego.

Czy poprawne i dobre stylistycznie są konstrukcje typu (chodzi o hiperonim po zaimku względnym): „Został prezesem, na który to urząd wybrali go koledzy” albo: „Kupiła obraz van Gogha, który to malarz podobał jej się najbardziej”?

Witam,
chciałam zapytać o poprawność zwrotu na całe szczęście. Zawsze wydawało mi się, że należy używać zwrotu na szczęście lub całe szczęście, a nie łączyć je w jeden. Spotkałam się z takim wystąpieniem ostatnio w jednej z książek, dlatego zaczynam mieć wątplwości. Czy można uzywać tego połączenia?
Pozdrawiam,
Agata Marszal

Szanowni Państwo,

zwracam się z pytaniem, czy w publikacji naukowej i popularnonaukowej można pominąć redaktora tomu lub osobę, która dokonała wyboru poezji?

Jan Paweł II, Adhortacja Familiaris consortio, w: tegoż, Adhortacje apostolskie Ojca Świętego Jana Pawła II, red. M. Romanek, t. 1, wyd. Znak, Kraków 2006, s. 91-216.

Twardowski J., Budzić nadzieję. Abecadło dziewięćdziesięciolatka, wybór i oprac. A. Iwanowska, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2020, s. 3.

Dziękuję

E.S.

Dzień dobry! Chciałabym zapytać o Państwa zdanie dotyczące interpunkcji w pytaniach testowych. Wydaje mi się, że dominuje tendencja do traktowania ich jako list wyliczeniowych, tak też uczyniono w niniejszej poradzie: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/interpunkcja-w-listach-wyliczeniowych;9367.html. Mnie natomiast bardzo jasne i słuszne wydają się reguły zaproponowane na stronie Rady Języka Polskiego: https://rjp.pan.pl/porady-jezykowe-main/234-niespojnoci-w-testach-egzaminacyjnych. Czy stosowanie się do nich i np. kończenie każdej odpowiedzi kropką będzie błędem?

Łączę pozdrowienia i z góry dziękuję za odpowiedź

Joanna

Szanowni Państwo!
Która forma (słow. štúrovci; nazwa utworzona od nazwiska Ľudovíta Štúra, działacza słowackiego odrodzenia narodowego) jest poprawna: szturowcy czy štúrowcy? Dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
słowacki czytelnik