Dobry wieczór (dzień dobry).
W wielu podręcznikach do nauki języka polskiego spotykam się z niezrozumiałym dla mnie zaprezentowaniem jednego z przypadków rzeczownika – wołacza:

wołacz – o!

Dzieci często tworzą wówczas niepoprawne formy typu: o! tata. Bardzo rzadko wołacz jest objaśniany jako bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś. Nie potrafię wyjaśnić tego zjawiska. Jak wytłumaczyć dziecku, że samo o! nie pomoże nam utworzyć formy wołacza?

Czy można mówić (pisać) w oparciu o słownik ortograficzny, czy tylko opierając się na słowniku ortograficznym albo na podstawie słownika ortograficznego? Czy ten pierwszy zwrot jest w ogóle dopuszczalny? Jest ostatnio tak powszechnie stosowany (również przez polonistów, i to znanych), że zaczynam mieć wątpliwości; może nie nadążam?
Jeszcze raz pozdrawiam.

Co Państwo sądzą o używaniu zwrotu w oparciu o w tekstach naukowych? Czy należy zastępować je wyrażeniami opierając się na albo na podstawie?

Szanowna Poradnio,
Czy przecinek przed i w zdaniach podobnych do Spotkałem moich rodziców, Jana i Marię jest dopuszczalny? W języku angielskim funkcjonuje tzw. oxford comma, mający na celu ujednoznacznić zdania o tej formie: I met my parents, John, and Mary. Czy natomiast jeśli chciałbym zaznaczyć po polsku, że spotkałem cztery osoby: moich rodziców, Jana, i Marię, albo że nastąpiły dwa spotkania: moich rodziców, i Jana i Marię, taka interpunkcja jest błędna?
Pozdrawiam.

Które wyrażenie jest poprawne: artykuły po promocyjnej cenie czy artykuły w promocyjnej cenie??
Pozdrawiam –
Anna Nowa.

Czy zdanie „Dokument jest w przygotowaniu” jest poprawne? Czy raczej należy powiedzieć „Dokument jest przygotowywany”? Osoba, która zarzuciła mi, że pierwsze z tych zdań jest niepoprawne, jako przykład na poparcie swojej tezy stwierdziła, że nie można powiedzieć przecież „Kawa jest w robieniu”. Będę bardzo wdzięczny za pomoc w rozstrzygnięciu tego problemu.
Z góry dziękuję.
Z wyrazami szacunku
Marcin Jemioł

Panie Profesorze,
chciałabym zapytać o zwrot wracać z powrotem. Oczywiście jest to pleonazm, ale czy jest to błąd? Mam wrażenie, że przynajmniej w języku potocznym można by ten zwrot uznać za poprawny?
Z poważaniem
Paulina Chechłacz

Moje pytanie odnosi się do tego o to zdania:
Wracałam dzisiaj z hipermarketu obładowana zakupami spożywczymi .
Mianowicie, czy między hipermarketu a obładowana powinien znajdować się przecinek?

Szanowni Profesorowie!
Jeśli ktoś jest wredny i łysy, to jak powinny brzmieć nazwy cech jego charakteru i wyglądu – wredność i łysość? Nie znalazłem takich rzeczowników w żadnym słowniku, a często mi brakuje takiego właśnie słowa: „Jego zachowanie to nawet nie złośliwość, lecz zwykła… wredność” (?), a może wredota? Albo: „Wszyscy trzej cierpieli na dziedziczną… łysość” (?).
Kłaniam się i pozdrawiam,
Wojciech Tokarzewski

Chciałem wyrazić wielkie zadowolenie z Pańskiego powrotu do TVP. Dzień, w którym Pan ogłosił swoje z niej odejście, był dla mnie dniem bardzo smutnym. Teraz pytanie. Zawsze mnie uczono, że mieć coś w ręku znaczy trzymać jednocześnie w dwóch rękach i dodatkowo muszą to być ręce należące do jednej osoby. Z wielkim smutkiem stwierdzam, że teraz zgodnie telewizją, prasą i radiem nosi się zegarek na lewym reku albo skrzypce trzyma się w lewym, a smyczek w prawym ręku. Z trzech słowników, które mam, jeden przy haśle ręka pisze Ms l.p. ręce lub ręku. Dwa inne wyraz ręku przypisują liczbie mnogiej.
Składam Panu wyrazy szacunku –
Józef Krygowski