babcia
  • babcia czy babka?
    12.05.2009
    12.05.2009
    Czy w piśmie urzędowym, w którym należy podać stopień pokrewieństwa z poszczególnymi członkami rodziny, należy użyć pospolitego słowa babcia, czy babka? Jako że na podobnej zasadzie pisze się matka, a nie mama.
  • Babcia i kot siedzieli na werandzie
    19.12.2010
    19.12.2010
    Szanowna Poradnio!
    Wiem, że należy mówić i pisać „Babcia i kot siedzieli” na werandzie, ale ciągle nie mogę zrozumieć, jak tę formę męskoosobową wytłumaczyć. Niedawno ten temat był poruszany, zabrakło jednak wyjaśnienia, skąd się bierze ta forma męskoosobowa.
    Dziękuję.
  • Babcia, dziadek
    21.02.2019
    21.02.2019
    Czy mówienie (pisanie) o siedemdziesięcioletniej obcej kobiecie babcia, a o mężczyźnie dziadek jest zgodne z polską etykietą językową?

    Halina M.
  • Fajni dziadkowie

    5.11.2021
    5.11.2021

    Dzień dobry, zwracam się z prośbą o rozwianie moich wątpliwości. Dotyczą one następującego zdania: „Jak być fajną babcią i dziadkiem?”. Czy przymiotnik „fajny” należy stosownie odmienić również przed słowem „dziadek”, czy też można go odmienić tylko przed słowem „babcia”, jak w powyższym przykładzie i będzie to wystarczające? Z góry dziękuję:)

  • Błędy w imiesłowowym równoważniku zdania

    17.02.2023
    17.02.2023

    Dzień dobry,

    na czym polegąją błędy w tych zdaniach?


    Wracając z koleżanką, przypomniały mi się słowa mojej babci.

    Mając sześć lat, stryjek kupił mi komputer.

    Narzeczeni biorąc ślub poszli do fotografa.

    Jadąc na motorynce, potrącił go mini-bus.

    Uwalniając wyspę, rozbitek zabił wszystkich ludożerców.

    Wspominając o mojej przyjaciółce, zrobiło mi się jej żal.

    Piotrek kończąc czytać nowelkę, oddał ją do biblioteki.

    Będąc w parku na przechadzce, mieliśmy nieprzyjemną przygodę.

  • Gdybym ja była wiedziała…
    14.10.2015
    14.10.2015
    Moje pytanie dotyczy czasu zaprzeszłego w języku polskim. Moja babcia często go używała. Za przykład niech posłuży sytuacja, w której moja mama powiedziała, że babcia mogła obrać więcej ziemniaków, a wtedy babcia odpowiadała: „Gdybym ja była wiedziała, że więcej dzieci przyjdzie, to byłabym naskrobała więcej”. Tego czasu już się nie używa i nie uczy się go w szkołach i zawsze zastanawiało mnie, czy jest to poprawna forma?
  • studium przypadku
    12.04.2012
    12.04.2012
    Szanowna Redakcjo,
    bardzo proszę o poradę, jak odmieniać studium przypadku w sytuacji, gdy mówimy o różnych, całkiem odrębnych przypadkach dotyczących jednak [tej] samej tematyki. Czy liczba mnoga brzmieć powinna studia przypadku, czy studia przypadków?
    Pozdrawiam
  • z przecinkiem czy bez?
    7.09.2008
    7.09.2008
    Czy można coś zarzucić wyrażeniom puszczanie latawców przez dzieci, przepuszczanie pieszych przez kierowcę? Brzmią trochę jak przepuszczanie mięsa przez maszynkę.
    Wykopnięcie Boruca czy nauczanie papieża obchodzą się bez przez i łączą z innym przypadkiem. Które warianty wybrać:
    - narzekanie babci?
    - narzekanie przez babcię?
    - strzelanie Joaquina?
    - strzelanie przez Joaquina?
    - strzelanie z toreb papierowych Joaquina?
    - strzelanie z toreb papierowych przez Joaquina?
  • babuszkofobia
    15.02.2015
    15.02.2015
    Większość wyrazów kończących się na -fobia ma początek w postaci obcego przedrostka (tanato-, neo-, piro- itp.), więc trudno znaleźć analogię dla wyrazu wziętego z PWN-owskiego Słownika wydarzeń, pojęć i legend XX wieku Władysława Kopalińskiego – babuszkafobia”. I stąd pytanie: czy przy tworzeniu takich wyrazów powinniśmy pierwszy człon łączyć jak w tym wyrazie, czy przez spójkę -o- (tworząc rzeczownik babuszkofobia)?
  • Bezkońcówkowy dopełniacz liczby mnogiej rzeczowników rodzaju żeńskiego i nijakiego

    23.01.2024
    23.01.2024

    Szanowna Redakcjo!

    Moje pytanie dotyczy fleksji. Otóż przeczytałem, że rzeczowniki rodzaju żeńskiego i nijakiego, których temat zakończony jest na spółgłoskę twardą lub -c, mają w dopełniaczu liczby mnogiej końcówkę zerową, np. matka - matek, słońce - słońc. Dlaczego więc dla rzeczownika "noc" forma ta brzmi "nocy", a więc korzysta on z końcówki typowej dla tematów zakończonych na inne spółgłoski stwardniałe niż -c i -l? Dlaczego z kolei rzeczownik "danie" ma w tym przypadku końcówkę zerową, skoro jego temat kończy się na spółgłoskę miękką, więc oczekiwalibyśmy końcówki -i?


    Z góry dziękuję serdecznie za wyjaśnienia!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego