Uprzejmie proszę o odpowiedź, czy w partiach dialogowych typu:

– Chodź! – usłyszał cichy szept.

lub

– Chodź! – głos Pawła był na granicy szeptu.

słowa usłyszał i głos powinny być zapisane dużą, czy małą literą.
Z poważaniem
Maria

Witam!
Organizuję uroczystość szkolną, na którą zamierzam zaprosić prezydenta miasta. Czy na zaproszeniu, oprócz imienia i nazwiska, powinny się znaleźć tytuły służbowe i naukowe, czy tylko służbowe lub tylko naukowe? Na przykład:
1. Zapraszamy Prezydenta Miasta dr. Jana Kowalskiego…
2. Zapraszamy Prezydenta Miasta Jana Kowalskiego…
3. Zapraszamy Pana dr. Jana Kowalskiego…
Proszę o wyjaśnienie, która z powyższych opcji jest najbardziej odpowiednia. Dziękuję.
Iza C.

Czy zapis „Dz. U. z 2023 r., poz. 16" jest poprawny? Czy po „r." stawiamy przecinek?

Witam,
proszę o odpowiedź, czy po nawiasie zamykającym należy umieścić kropkę w przypadku, gdy w nawiasie znajduje się całe zdanie kończące się znakiem „!” lub „?”, czy innym znakiem? Byłoby logiczne, że tak.
Pozdrawiam
Barbara C.

Czy zwrot „z drugiej strony” może być używany w języku oficjalnym (np. w pracy dyplomowej)?

Spotkałam się również ze stwierdzeniem, że wyrażenie to jest zapożyczeniem z angielskiego "on the other hand" – ciekawi mnie, czy tak faktycznie jest.

Dzień dobry. Mam pytanie o takie stare formy, jak upadszy, ewangeliey i przyść. Uwspółcześniając zapis, trzeba te formy zapisać jako upadłwszy, ewangelii i przyjść. Jak wyjaśnić te zmiany w nocie edytorskiej?

Dzień dobry,

czy skrót & pomiędzy dwoma wyrazami powinien być zapisany bez spacji? Powinno być Maxwell&Stone czy Maxwell & Stone?

Dziękuję i pozdrawiam

Jaka interpunkcja rządzi zbiegiem nawiasu otwierającego i znaku równości? Mam na myśli częste w słownikach dopowiedzenia, jak np. buk (=drzewo), bóg (=bóstwo). Czy znak równości powinniśmy otaczać spacjami?

Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać o odmianę czasownika zrzec się. Zgodnie z odpowiednim jej wzorem forma bezosobowa tego czasownika powinna brzmieć zrzeknięto się. Czy dopuszczalna jest forma zrzeczono się?

Imiona i nazwy własne typu Eric, Titanic, Celtic przyjmują w narzędniku (w pisowni) postać: Erikiem, Titanikiem, Celtikiem. Wiele osób jednak albo o tym nie wie, albo lekceważy tę zasadę, pisząc: Ericiem, Titaniciem, Celticiem. Ale co właściwie stoi na przeszkodzie, żeby tak pisać? Przecież wówczas nadal czytamy c jako k, tak jak w pisowni: Erica, Ericowi, Ericu itp. Czy zatem przeszkodą jest tylko pewna „śmieszność„ takiego zapisu i obawa, że Ericiem będzie odczytywane jako [erićem]?