Od pewnego czasu zastanawia mnie etymologia słowa Sas (mieszkaniec Saksonii). Ciekawi mnie dlaczego występuje taka forma, a nie np. Sakson.
Skoro jestem już przy Saksonii, dodatkowo chciałbym dowiedzieć się, czy istnieje etymologiczne powiązanie między nazwą tej krainy, a słowem saksofon?

Z wyrazami szacunku

Witam!
Chciałbym się dowiedzieć nieco więcej o przemianach językowych i słowotwórstwie w SMS-ach i na czatach. Wydaje mi się, że wiele nowych słów jest tworzonych przez twórców SMS-ów. Co na to wpływa i jakie mogą być tego skutki?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź.

Jak powinna brzmieć spolszczona wersja łacińskiej nazwy własnej Tillandsia – Sadzimy tilandsie (przez jedno l) czy Sadzimy tillandsie (pozostawione zdublowane l)?
Do skracania podwójnego l odnoszą się zasady 279 i 280, jednak nie uwzględniają one takiego przypadku jak powyższy.

Cześć,

mam problem ze znalezieniem synonimu do słowa wypełnienie w znaczeniu wnętrza kanapy lub materaca. Niestety nie jestem w stanie znaleźć go na żadnej ze stron internetowych, ani w słownikach. Być może to jakiś regionalizm, ale nie mogę sobie go przypomnieć.

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
bardzo mnie ciekawi, skąd homonimiczność wyrazu szacunek. Nie widzę na pierwszy rzut oka bliskości między dwoma głównymi znaczeniami (takimi jak w SJP). Interesujące jest to, że homonimiczność występuje też w formach synonimicznych. Na przykład estyma oznacza ‘poważanie’, a w bardziej specjalistycznym języku występuje pojęcie estymacji, odnoszące się do drugiego znaczenia szacunku. Wygląda na to, że rzecz sięga poza obręb naszego języka. Tym bardziej frapuje mnie źródło.

Proszę o pomoc: czy po sformułowaniu (w przypadku listu służbowego) Szanowni Państwo stawiamy przecinek czy kropkę?

Dzień dobry.
Zauważyłem dość dawno temu, że niektórzy ludzie – zwłaszcza młode dziewczęta – chcąc nadać swojej wypowiedzi (tak zgaduję) dodatkowego ładunku grzeczności, szacunku, czy nawet „zalotności”, „ubezdźwięczniają” głoski dź, ś, ć w takich zwrotach, jak np. dziękuję, cześć itp., tak że brzmią one bardziej jak „dzenkuję”, „czesc” z lekko tylko zmiękczonymi ww. głoskami.
Czy językoznawcy również zaobserwowali takie zjawisko?

Z poważaniem,
Adam Woroniak

Droga Redakcjo, wiem, że poprawne zapisy to święta Bożego Narodzenia i święta Wielkiejnocy (święto nie jest częścią nazwy własnej). Dlaczego jednak w słowniku ortograficznym online jest zapis Święto Przemienienia Pańskiego?
Czy nie byłoby lepiej zapisać święto małą literą (jako wyraz niewchodzący w skład nazwy własnej)? A jak odróżnić, czy wyraz jest, czy nie jest częścią takiej nazwy? Dziękuję.

Pozdrawiam serdecznie!
Chciałbym zapytać, czy poniższy tekst na pamiątkowej tablicy jest poprawnie zapisany?
O. MARTYNIANOWI WOJCIECHOWI DARZYCKIEMU
BERNARDYNOWI
(1918-2009),
WYCHOWANKOWI KOLEGIUM SERAFICKIEGO
W RADECZNICY,
NIEZWYKŁEMU DUSZPASTERZOWI NA UKRAINIE,
ODNOWICIELOWI ZAKONU BRACI MNIEJSZYCH
NA UKRAINIE
NAZYWANEGO PATRIARCHĄ UKRAINY,
ZESŁAŃCOWI DO ŁAGRU NA KOŁYMĘ
W LATACH 1936-1943

W 100. ROCZNICĘ POWROTU OO. BERNARDYNÓW
DO RADECZNICY
NA WIECZNĄ CZEŚĆ I CHWAŁĘ
MIESZKAŃCY RADECZNICY

Szanowni Państwo,

jeżeli w tekście głównym książki cytuję wiersz w oryginale (kilka strof) i chciałabym podać jego tłumaczenie w przypisie dolnym, to czy powinnam w tym przypisie zachować układ strof (co zajmie zapewne kilka stron), czy mogę to napisać w ciągu, oddzielając np. poszczególne wiersze średnikami lub ukośnikami?

Z góry dziękuję za odpowiedź,

stała czytelniczka