Czy czasownik dokończyć ma wariantywną łączliwość składniową? Jak zatytułować notatkę opisującą śmierć człowieka, który zmarł z powodu wyziębienia organizmu: „Mróz dokończył zbrodnię” czy „Mróz dokończył zbrodni”?

Czy w dialogu powieściowym dopuszczalne jest stosowanie znaku pauzy na końcu urwanej kwestii (jako jedynego znaku interpunkcyjnego)? Chodzi o sytuację, gdy jedna osoba przerywa drugiej. Utwór jest tłumaczony; w oryginale angielskim stosowany jest zarówno wielokropek (gdy postać zawiesza głos), jak i myślnik (gdy wypowiedź zostaje gwałtownie przerwana). Wydaje mi się, że zasada nr 393 SO PWN dopuszcza takie użycie („…wielokropek może być zastępowany przez […] myślnik”).

Szanowni Państwo!
Interesuje mnie pojawiający się czasem w dialogach książkowych wielokropek rozpoczynający wypowiedź urwaną wcześniej przez innego rozmówcę. Np.:

– Ten wielokropek jest bardzo… – zaczęła mama.
– …kłopotliwy – dokończył syn.

Czy taki rozpoczynający wielokropek w ogóle można stosować (czasem trudno go zastąpić), a jeśli tak, to co ze spacjami? Czy powinna być spacja po myślniku, a po wielokropku już nie (tak jak uczyniłam powyżej)?

Dzień dobry.
Chciałbym zadać pytanie odnośnie postawienia przecinka po wyrażeniu mało tego (na początku poniższego, przykładowego zdania):

Ania dobrze gotuje. Mało tego, zdobyła nawet nagrodę dla najlepszej kucharki.

Czy w tej sytuacji przecinek jest postawiony prawidłowo? Może należałoby go pominąć lub postawić po mało tego kropkę i od słowa zdobyła zacząć nowe zdanie?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź

Zastanawia mnie, jak zapisać w dialogu wtrącenie narratora, które nie odnosi się do wypowiedzi ani do osoby ją wypowiadającej, a występuje w środku kwestii dialogowej. Który wariant będzie poprawny?

1.
— Chciałabym, żebyś — mężczyzna spojrzał na nią niepewnie — opuścił ten dom.
2.
— Chciałabym, żebyś… — Mężczyzna spojrzał na nią niepewnie. — …opuścił ten dom.

A może jeszcze inaczej? Bo obie te wersje nie wydają mi się do końca poprawne.

Na forum internetowym sprzeczaliśmy się o to, czy stawiać przecinki za i w celu podkreślenia wtrącenia, czy lepiej zamienić szyk wyrazów. O to przykład: Dokończył swój żart i, ze świecącym kamieniem w dłoni, bojaźliwie ruszył do środka. Czy może lepiej było by napisać Dokończył swój żart i bojaźliwie ruszył do środka, trzymając w dłoni świecący kamień. I w odniesieniu do tego przykładu, to czy zdanie może być dobrze zbudowane, ale styl może być kiepski?

Dzień dobry, bazując na odmiennych informacjach przedstawianych na stronach różnych językowych, w tym Państwa serwisu, chciałbym prosić o wskazanie prawidłowej formy zapisu skrótu sformułowania punkt procentowy lub punkt bazowy. Która z form jest prawidłowa: pp. i pb. czy może p.p. i p.b.?

Dzień dobry! Chciałabym zapytać o Państwa zdanie dotyczące interpunkcji w pytaniach testowych. Wydaje mi się, że dominuje tendencja do traktowania ich jako list wyliczeniowych, tak też uczyniono w niniejszej poradzie: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/interpunkcja-w-listach-wyliczeniowych;9367.html. Mnie natomiast bardzo jasne i słuszne wydają się reguły zaproponowane na stronie Rady Języka Polskiego: https://rjp.pan.pl/porady-jezykowe-main/234-niespojnoci-w-testach-egzaminacyjnych. Czy stosowanie się do nich i np. kończenie każdej odpowiedzi kropką będzie błędem?

Łączę pozdrowienia i z góry dziękuję za odpowiedź

Joanna

Proszę o informację, czy w zdaniu Jaś posprzątał swój pokój, ale nie cały słowo nie cały piszemy osobno czy razem.
Będę wdzięczna za odpowiedź.

Chciałabym dowiedzieć się, czy poprawne jest użycie formy narzędnika aninianinami, którą spotkałam w tytule czasopisma: „Między nami aninianinami” (chodzi tu, jak się domyślam, o mieszkańców Anina). Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź pocztą elektroniczną.
Agnieszka Nożyńska-Demianiuk