Od dłuższego czasu nurtuje mnie to, dlaczego jako jedno ze znaczeń słowa człowiek w SJP PWN podane jest ‘osoba dorosła’.
Nie słyszałem nigdy, żeby jak ktoś mówił o człowieku, miał na myśli jedynie „osobę dorosłą”. Człowiek wydaje się pojęciem uniwersalnym, odnoszącym się do wszystkich istot ludzkich – zarówno dzieci (nawet dzieci nienarodzonych), dorosłych, jak i osób w podeszłym wieku.
Czy mógłbym prosić o wyjaśnienie tej kwestii? Dziękuję.

Szanowni Państwo,
jak należy zapisać nazwę działów w bibliotece? Oddział dla Dzieci czy Oddział dla dzieci, Wypożyczalnia dla Młodzieży i Dorosłych czy Wypożyczalnia dla młodzieży i dorosłych? Spotkałam się z wieloma opiniami na ten temat. Będę wdzięczna za odpowiedź.
Pozdrawiam

Czy w polskiej kulturze w relacji dorosły uczeń-dorosły nauczyciel można zwracać się do siebie po imieniu? Mam na myśli np. lekcje indywidualne, uczeń i nauczyciel są w podobnym wieku (uczeń/kursant, nauczyciel/lektor).

Ja właśnie w ten sposób zwracam się do moich uczniów i oni do mnie też, ale wielu nauczycieli twierdzi, że to niezgodne z polską kulturą, tradycją, że to moda, wpływ kultury anglosaskiej itd. Oczywiście w środowisku np. uniwersyteckim sama wolę formę oficjalną, ale mam na myśli właśnie środowisko szkół prywatnych i nauczanie indywidualne.

Moim zdaniem jak najbardziej zgodne z polską tradycją jest przechodzenie na "ty" dwojga dorosłych ludzi, jeśli oboje wyrażą zgodę. W dyskusji z innymi nauczycielami próbuję zawsze zwracać też uwagę na to, że etykieta językowa i oficjalność/nieoficjalność to nie jest system zero-jedynkowy, jednak nadal jest spora grupa nauczycieli, których moje argumenty nie przekonują.

Dzień dobry,
czy w nazwie własnej szkoły powinno być Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych czy Liceum Ogólnokształcące dla dorosłych?
Dziękuję za odpowiedź

Dzień dobry,
proszę o podpowiedź czy w nazwie szkoły funkcjonującej w zespole szkół powinno być:
Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych czy Liceum Ogólnokształcące dla dorosłych (czyli pisane z małej czy z dużej litery)? Dziękuję za odpowiedź.

Kupiłem ostatnio maszynkę do tostów, czyli toster. Jak poprosić:
wariant 1) Tatusiu, zrobisz mi tost?
wariant 2) Mamusiu, zrobisz mi tosta?
Moja żona forsuje wariant 2, ja preferuje wariant 1, a dzieci mówią raz tak, raz tak, nie potrafimy tego rozstrzygnąć i jest z tego powodu „problem językowy” w domu.
Spotkałem się też z odmianą słowa tort, która wydaje mi się kompletnie nieporawna: „Zosia kupiła torta”. Jak zatem prawidłowo używać słów tost i tort w podanych tu przykładach?
Marek Prokop

Wczoraj zacząłem się zastanawiać, skąd wzięło się mówienie dzieciom, że coś złego jest bebe. Czy ma to jakieś głębsze podłoże etymologiczne, czy po prostu tak się przyjęło ? W internecie nie znalazłem żadnych informacji oprócz wzmianki o kołnierzyku bebe, który raczej ma mały związek.

Pozdrawiam !

Jak należy odmienić w celowniku wyraz but – but-u czy but-owi?

Proszę o ocenę zdania: „Zygmunt Stary był dzieckiem Kazimierza Jagiellończyka”. Zwykle w tym kontekście używa się słów potomek, syn, ale wg https://sjp.pwn.pl/ i potomek jest dzieckiem («dziecko w stosunku do rodziców»), i syn («czyjeś dziecko płci męskiej»). Co więcej, w definicji dziecka jest i takie znaczenie: «syn lub córka, niezależnie od wieku».

W związku z tym zdanie wydaje się poprawne, więc czy można właśnie tak ująć to pokrewieństwo?

Witam,

w mojej rodzinie zawsze używano stwierdzenia dostań, przykładowo: Dostań mi miskę z półki, dostań mi sweter z szafy. Jako osoba dorosła jestem dość piętnowana za takie używanie słowa, gdyż w mniemaniu wszystkich takiego stwierdzenia jak dostań nie można używać.

Proszę o interpretację.