Dzień dobry,
mam pytanie dotyczące umiejscowienia stron WWW w pracy naukowej, gdzie przypisy i bibliografia są sporządzane według systemu harwardzkiego. Czy zapis pojedynczego artykułu, hasła ze słownika, źródła ilustracji cytowany ze strony internetowej powinien być zapisany w całości (z podaniem pełnego adresu strony wraz z dostępem) w przypisach pod tekstem czy w nawiasach w tekście głównym? A także jak powinien wyglądać zapis takiej strony w bibliografii?
Pozdrawiam serdecznie!

Bardzo proszę o wyjaśnienie sprawy, która budzi liczne kontrowersje i spory. Dawniej, gdy wydawaliśmy książkę związaną z literaturą czy językoznawstwem rosyjskim lub szerzej – wschodniosłowiańskim (książkę – zaznaczmy – pisaną po polsku), stosowaliśmy zapis rosyjskich nazwisk czy tytułów dzieł w transkrypcji lub transliteracji, w zależności od potrzeb. Wszelkie cytaty były przekładane na język polski, a w razie podawania również brzmienia oryginalnego – transkrybowane. Od pewnego czasu autorzy zaczęli się chyba wzorować na książkach wydawanych w Rosji, na Białorusi i Ukrainie – w polskich tekstach i w przypisach stosuje się zapis fragmentów grażdanką. Taki tekst (dotyczący np. motywu śmierci u Tołstoja) staje się niezrozumiały dla kogoś, kto nie zna języka rosyjskiego (choćby twórczość Tołstoja – w tłumaczeniach – znał na pamięć), bo wszelkie przykłady, cytaty ilustrujące jakąś tezę itd. są wydrukowane po rosyjsku. W polskich zdaniach są wtrącenia po rosyjsku, wydrukowane grażdanką, co sprawia okropne wrażenie. Dam przykłady, ale niestety, nie mam czcionki rosyjskiej, wszystko zatem, co autor tekstu pisał grażdanką, zostanie przeze mnie podane wersalikami.
Autor relacjonuje dokładnie przebieg zdarzeń wiążących się z osobą „PIERIEKRASNOGO EKZIEKUTORA” (…) Jak konstatuje autor ARCHIJEREJA, czas nie zmienił rodziny Turkinów, czytamy bowiem, że „u TURKINYCH PO – PRIEŻNIEMU (…) KOTIK IGRAJET…”. W przypisach powstają też dziwaczne sytuacje, gdy jeden przypis drukowany jest grażdanką, drugi po polsku, a w przypadku powtórnego cytowania tego samego autora raz pisze się tamże po polsku, innym razem po rosyjsku. Dotyczy to całości zapisu bibliograficznego w przypisie: w przypadku przytaczania dzieła rosyjskiego również cały „aparat” – s. (strona), nr, t. (tom) itd. – jest drukowany grażdanką. Na domiar złego: w pracach zbiorowych, składających się z artykułów autorów zarówno polskich, jak i rosyjskich (białoruskich, ukraińskich), piszących niezależnie od swej narodowości czasem w języku ojczystym, czasem nie, stosuje się w nagłówkach artykułów zapis imienia i nazwiska autora w zależności od tego, po jakiemu jest napisana jego praca… Bardzo proszę o możliwie „dyrektywne” (jeśli to możliwe) rozstrzygnięcie, czy takie praktyki są dopuszczalne i jak dalece. Przepraszam za tak długie pytanie, ale żałuję, że nie mogę tu więcej okropnych przykładów przytoczyć…

Drukujemy kilka stron naraz / na raz?

Jak należy rozumieć poszczególne odmiany języka internautów?
- język czatów,
- język poczty elektronicznej,
- język stron WWW.

Szanowni Państwo,
pytanie dotyczy nw. list wyliczeniowych.

1. W celu wydrukowania należy wybrać opcję Drukuj, określić:
– typ drukarki,
– drukowany zakres
oraz nacisnąć [Enter].

Czy po słowie zakres powinien być przecinek i czy taka forma zakończenia jest dopuszczalna?

2. Obowiązki pracownika:
– dbać o mienie,
– postępować zgodnie z procedurami. Procedury znajdują się w Intranecie,
– przestrzegać czasu pracy.

Czy poprawne jest umieszczenie zdania w powyższym wyliczeniu?
Pozdrawiam,
Magda

Proszę mi odpisać, jak wygląda prawidłowa pisownia litery G w alfabecie pisanym i drukowanym. Czy nastąpiła na przestrzeni lat jakaś zmiana? Nie potrafię poprzez klawiaturę napisać dużej litery G, która swoim wyglądem nieco przypomina literkę S, którą w latach 70 uczono mnie pisać w szkole.

Szanowny Panie,

w publikacji „Edycja tekstów. Praktyczny poradnik”, na s. 24-26 formułuje Pan szereg zasad dotyczących „dzielenia wyrazów i rozdzielania różnego typu zapisów na końcu wiersza”. Uprzejmie proszę o wyjaśnienie: jakie jest uzasadnienie tych norm?; z czego się wywodzą?

Z góry dziękuję za odpowiedź, łączę pozdrowienia

Andrzej Pawełczyk

Szanowni Państwo, czy poprawny jest zapis drukowanymi literami skrótu wyrazu numer na budynku lub tabliczce: SZKOŁA PODSTAWOWA NR 103, czy też powinien on być zapisany tak: SZKOŁA PODSTAWOWA Nr 103…, a może tak: SZKOŁA PODSTAWOWA nr 103…?
Łączę pozdrowienia,
Zbigniew Sepioł

Witam
Czy słowo upust może być stosowane zamiennie z pojęciami bonifikata, rabat? W słowniku internetowym podajecie Państwo słowo opust, a mój znajomy twierdzi, że w wersji drukowanej słownika jest jednak wersja upust. Proszę o odpowiedź.
PP

Dzień dobry,
chciałem poprosić o streszczenie lub, jeśli to przekracza zakres Poradni, wskazanie odpowiedniej literatury w sprawie uzgadniania podmiotu i orzeczenia w przypadku podmiotu szeregowego, np. „Okno Drukuj i okno Podgląd jest/są widoczne w oknie…”? Ten przykład można przeformułować tak, aby problemu uniknąć, ale nie zawsze jest to możliwe.
Pozdrawiam,
Jarek Hirny