Szanowni Państwo,
ostatnio w mojej rodzinie powrócił problem odmiany słowa pług. Ku naszemu zaskoczeniu, dopełniacz to pługa, mimo że, jak myśleliśmy, słowo to będzie się odmieniać podobnie jak dług czy złóg, czyli odpowiednio długu i złogu. Skąd ta różnica? Czy decydująca jest tu (bez)dźwięczność pierwszej głoski w każdym z wyrazów?
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Bartek

Można zauważyć od jakiegoś czasu, że przy określaniu wymiarów obiektów dominuje forma: długi na, wysoki na, szeroki na. Rzadkie jest określanie wymiarów sformułowaniami typu o dwumetrowej długości. Wydaje się, ze forma ta jest poprawna, niemniej jej nadużywanie stanowi kalkę z języka angielskiego. Bardzo proszę o opinię.

Szanowni Państwo,
pełna nazwa firmy brzmi: Krajowy Rejestr Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA. Biuro informacji gospodarczej to określenie rodzaju podmiotu gospodarczego, wprowadzone przez ustawę. Zazwyczaj używamy formy skróconej (Krajowy Rejestr Długów), czasem jednak jesteśmy zobligowani do posługiwania się pełną nazwą. Czy dopuszczalna jest odmiana tylko trzech pierwszych wyrazów, np. Krajowego Rejestru Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA, czy też poprawna jest wyłącznie odmiana wszystkich?

Szanowni Państwo,
w języku czeskim nazwiska kobiece maja końcówkę -ová, do której używania zobowiązuje ustawa. Dopiero niedawno umożliwiono obywatelkom Republiki Czeskiej innej narodowości (np. polskiej) używania nazwiska bez końcówki wskazującej na płeć jego właścicielki. Interesuje mnie, czy w Polsce jakaś ustawa reguluje użycie końcówek -owa, -ówna oraz zmiany rodzaju w nazwiskach takich jak np. Kowalski, Czerny, Długi itp. Czy kobieta może nazywać się Kowalski, Czerny, Długi, a może tylko i wyłącznie Kowalska, Czerna, Długa? Czy tak samo żona pana Schlagovskiego powinna nazywać się Schlagovska, czy Schlagovsky? A może i pana Schlagovskiego powinno się pisać Schlagovsky'ego? Oczywiście państwo Schlagowscy są Niemcami.
Dziękuję Państwu za odpowiedź.
Kłaniam się nisko, Ireneusz Hyrnik.

Witam serdecznie,
proszę o przybliżenie etymologii wyrażenia zapisać coś kredą w kominie.
Pozdrawiam,
Agata Radzikowska

Czy poprawne jest wyrażenie okres czasu? Rozstrzygnięcie tego właśnie pytania (podanego u Państwa w charakterze przykładu) niemożliwe jest w oparciu o zasób internetowego słownika języka polskiego. Bardzo więc proszę o odpowiedź, konieczną dla mnie z uwagi na redagowaną książkę. Załączam miłe pozdrowienia,
Beata Sierocka

Zastanawia mnie jedna rzecz. W moich okolicach często słyszy się być komuś coś krewnym, gdy chodzi o zobowiązania wobec kogoś, zwłaszcza o długi. Jaka jest etymologia tego zwrotu? Ma jakieś powiązania z rzeczownikiem krewny? Czy ten zwrot nie jest archaizmem?

Mam pytanie, czy w opisie przedmiotu mogę użyć zdania „(…) na chłodne dnie i wieczory”. Chodzi o długie dni, bo chłodny deszczowy dzień to długi, bardzo długi dzień, dlatego napisałam chłodne dnie. Czy ta forma wyrażenia jest bardzo niedopuszczalna?
Pozdrawiam
Kłosek

Czy po wyrażeniu a co za tym idzie nigdy nie stawia się przecinka? Czy należałoby go postawić, gdyby po a co za tym idzie wystąpił np. zaimek względny który lub spójnik że?

Aktywo – taki twór jako l. poj. rzeczownika aktywa pojawia się w pewnych opracowaniach z dziedziny rachunkowości. Częstotliwość występowania lekko się jakby nasila z biegiem czasu. Czy ten nurt uzusu (póki co, składnik aktywów jeszcze trzyma się nieźle, ale kto wie) ma szanse na przebicie się na pozycję wiodącą, czy choćby uznanie przez językoznawców? Czy są jakieś przesłanki, dla których aktywo byłoby ze swej natury niepoprawne? Dlaczego nie ma go w słownikach?