emanowanie
  • Emanować
    31.01.2017
    31.01.2017
    Szanowni Państwo,
    w książce związanej z buddyzmem natrafiłem na zdanie: Każda ze sfer odrodzenia emanuje światło o innej barwie. Wydawało mi się, że czasownik emanować rządzi narzędnikiem, np. Każdy jej krok emanuje zmysłowością. A może wynika to ze znaczenia, które różni podane przykłady?

    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • Podmiot towarzyszący

    21.05.2023
    21.05.2023

    Szanowni Eksperci,

    czy poprawne jest orzeczenie w liczbie mnogiej w zdaniach typu:

    Wiadomość o jej śmierci połączona z trudami podróży sprawiły, że Józef podupadł na zdrowiu.

    Dobroć połączona z wiarą po prostu z niej emanują.

    Niepewność połączona z nadzieją stają się nie do zniesienia.

    Zastanawiam się, czy mamy tu do czynienia z podmiotem szeregowym — „połączona” to nie jest spójnik, a zatem czy nie powinna tu się znaleźć jednak liczba pojedyncza?

    Z góry dziękuję za odpowiedź i serdecznie pozdrawiam

    Stała czytelniczka Poradni

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego