Dzień dobry!
Powinno się mówić na urządzeniu czy w urządzeniu? Prawie wszędzie widzę stosowanie na, a według mnie nie brzmi to dobrze, tak jak na internecie. Na przykład w ten sposób: „(…) jak również zapisuje i korzysta z informacji na urządzeniach użytkowników strony internetowej”. Dlaczego na, a nie w? Prosiłbym o fachową opinię na ten temat. Z góry dziękuję za odpowiedź!
Z poważaniem
Marcin Rogacki

Dzień dobry!
Jak poprawnie zapisać nazwiska męskie, tj. Szuber i Kandefer w dopełniaczu i celowniku? Proszę o odpowiedź na moją pocztę internetową. Z góry dziękuję za fachową poradę.

W naszych publikacjach często występuje zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy. W związku z tym pytanie: jak należy pisać te fundusze – wielką czy małą literą? Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych może istnieć w każdym zakładzie pracy, dlatego wydaje mi się, że można go pisać małymi literami.
Problem pojawia się przy jego skrócie, który także często jest używany w publikacjach fachowych: ZFSS czy zfss? Z kolei Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy są odrębnymi, ponadzakładowymi funduszami, dlatego moim zdaniem należy je pisać wielkimi literami.
Czy mam rację?

Czy poprawnie zapisałem nazwy konkursów? Uczestniczono w: Konkursie na Najpiękniejszą Postać z Bajki, Konkursie ze Znajomości Patrona Naszej Szkoły, Gminnym Konkursie Plastycznym „O Wielki Pędzel”, Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Bezpieczna Szkoła z PZU”, Akcji „Cała Polska Czyta Dzieciom”, Szkolnym Konkursie Tańca „Mix”, przygotowano Program Uroczystości Pasowania Pierwszoklasistów.
Serdecznie dziękuję za fachową odpowiedź.

Szanowni Państwo,
Uczestniczę w przygotowaniu do wydania zbioru artykułów archeologicznych. Autorzy stosują w nich pisownię nazw okresów dużymi literami, np.: Atlantyk, Młodszy Dryas, Bölling, Ällerod. Z zasady oznaczonej we wstępie do NSO jako [103] wynika, że powinno się te nazwy pisać małą literą. Nie wiem jednak, czy warto łamać powszechny, jak się wydaje, uzus w środowisku fachowym.
Anna Garbaczowa

Dzień dobry Państwu.
Acheiropoeton to obraz nie-ludzką ręką pisany czy nie ludzką ręką pisany, czy nieludzką ręką pisany? Osobiście najmniej podoba mi się wersja nieludzką, wolałabym jednak usłyszeć fachową opinię.
Z wyrazami szacunku.

Dzień dobry!
Czy zachodzi jakaś i ewentualnie jaka różnica w znaczeniach słów: instytucjonalny – instytucyjny, relacjonalny – relacyjny, konstytucjonalny – konstytucyjny itp.? Wiem, że kiedyś było używane słowo egzystencjonalny, ale obecnie jest uważane za przestarzałe i zastąpione przez egzystencjalny. Jednak przytoczone przez mnie przymiotniki spotyka się nadal w obydwóch rodzajach form. Mam pewne intuicje co do różnicy sensu, ale prosiłbym o fachowe wyjaśnienie.
Z poważaniem
Paweł Borkowski

Szanowny Panie,
kredyt a linia kredytowa to dwie zupełnie odrębne sprawy! W każdej dziedzinie / (sub)dyscyplinie istnieje przecież specjalistyczna terminologia, której nie można kwestionować w imię poprawności stylistycznej bądź też niedostatecznej znajomości tematu. Mam wrażenie, iż Językoznawcy często skłaniają się do (nad)używania terminologii ogólnej bądź przesyconej abstrakcyjnością, wywołując w ten sposób u fachowego odbiorcy istny dysonans znaczeniowy.
Pozdrawiam
K. K.

Szanowni Państwo,
czy onomatopeją można nazwać również „normalne” słowa, opisujące dźwięk, a nie go naśladujące, takie jak szelest, trzask, dudnienie, krzyk, czy też jest to określenie zarezerwowane dla jednosylabowych wykrzyknień (bum, buch, puk itp.)? A jeśli wyrazy z tej pierwszej grupy nie są onomatopejami, to czy mają one jakąś odrębną, fachową nazwę?

Moje wątpliwości dotyczą opuszczania znaków diakrytycznych używanych w obcych językach w sytuacji niedysponowania odpowiednimi czcionkami. Czy zasady dotyczące przegłosu obowiązujące w przypadku języka niemieckiego mają również zastosowanie w innych językach (nawet tak odległych jak np. fiński)? Czy zwykłe opuszczenie diakrytyku, bez dodawania litery, byłoby błędem? Zapewne nie, bo jak zastąpić używane we francuskim i tureckim c z ogonkiem, w portugalskim n z tyldą czy skandynawskie a z kółeczkiem nad literką (nie znam fachowych nazw tych znaków)? W tym ostatnim przypadku spotkałem się jednak z powtórzeniem litery a (np. imię Haakon, w oryginale przez jedno a z diakrytykiem).
Dziękuję za odpowiedź.