formułować
-
pytania zaprzeczone24.02.200324.02.2003Czy błędem jest następujące formułowanie pytania z zaprzeczeniem (jak w składni rosyjskiej):
Czy nie masz przypadkiem długopisu?
Czy nie wiesz może, gdzie jest nasz pies? -
Się a siebie5.06.20205.06.2020Szanowni Państwo!
Czy następujące frazy można stosować zamiennie, czy mają takie samo znaczenie? …wyraża się w decyzji grupy i …wyraża Siebie w decyzji grupy (tak, duże S).
Z poważaniem
Witold Dociekliwy
-
szeregi imion20.05.201020.05.2010Witam serdecznie,
jakie znaki interpunkcyjne należy zastosować, wymieniając, np. w akcie urodzenia, imiona nadane konkretnej osobie. Wyobraźmy sobie takie oto zdanie: „Dziecku nadano imiona Henryk Wojciech Teodor Jan”. W którym miejscu (jeśli w ogóle) należy wstawić przecinki? Czy potrzebny jest tutaj dwukropek? Czy w przypadku zdań podobnych do powyższego (z wyliczeniem imion) normy językowe się zmieniały?
Z góry dziękuję za odpowiedź
-
świętej pamięci5.12.20155.12.2015Szanowni Państwo,
co jakiś czas czytam, ogłoszenia w którym ktoś pisze, że zmarł ś.p. Jan Kowalski. Czy poprawne jest dodanie ś.p. w tym kontekście?
-
wersaliki w adresie listu26.11.201026.11.2010Spotkałem się kiedyś z opinią, że kiedy adresuje się list, należy imię i nazwisko (a być może również wszystkie elementy adresu?) pisać z rozróżnieniem wielkości liter, natomiast pisanie wersalikami jest niegrzeczne. Czy rzeczywiście istnieje coś takiego?
-
wielka litera w słownikach6.02.20096.02.2009Czy spotykany w słownikach pojęć zapis, w którym hasło i pierwsza część jego wyjaśnienia pisane są małą literą, a uzupełnienie definicji to nowe zdanie, jest poprawny? Przykładem jest hasło ze słownika Terminy i pojęcia historyczne (Warszawa 1990): „niewolnik, człowiek pozbawiony wolności i ubezwłasnowolniony. W staroż. Grecji i Rzymie niewolnicy…”. Skoro po ubezwłasnowolniony mamy kropkę, to czy słowo niewolnik nie powinno być pisane wielką literą, z pauzą po nim, a nie z przecinkiem?
-
własność i właściwość2.11.20092.11.2009Pytanie dotyczy sprawy, która już była poruszana (Celina Pezowicz). Właśnie otrzymałam recenzję mojej pracy doktorskiej (z zakresu chemii teoretycznej), w której recenzent zwraca uwagę na błędne stosowanie przeze mnie termimu własności fizyczne zamiast właściwości fizyczne. Sytuacja jest oczywiście odwrotna do tej, którą opisała p. Celina Pezowicz. Proszę o opinię w tej sprawie, co do poprawności stosowania tych terminów.
Agnieszka Brzyska -
w roku 1991 czy w 1991 roku?29.05.200829.05.2008Dobry wieczór,
jaki jest prawidłowy sposób formułowania zdania z powoływaniem się na rok zdarzenia? Przykładowo: „Strony zawarły związek małżeński w roku 1991” czy też „Strony zawarły związek małżeński w 1991 roku”? Czy tylko jedna opcja jest prawidłowa? Jeśli obydwie są prawidłowe, czy któryś sposób jest preferowany?
Dziękuję za odpowiedź. -
zrobić z igły widły1.06.20101.06.2010Witam!
We współczesnej, potocznej polszczyźnie roi się od przymiotników wartościujących. Każde opisywane zdarzenie, sytuacja musi być fantastyczna, super, rewelacyjna, niesamowita albo koszmarna, okropna, przerażająca, obrzydliwa etc. Dlaczego mamy taką skłonność? Kogo ona cechuje, czy większość z nas? Czy istnieje jakaś sprawdzona metoda uczenia swoich dzieci adekwatnego do rzeczywistych emocji formułowania wypowiedzi? I wreszcie czy historia języka notuje taki przypadek wcześniej? -
zrobimy, odpowiemy3.02.20133.02.2013Jestem pracownikiem infolinii. W trakcie rozmowy zwracam się do klienta formą zrobimy, zrealizujemy, odpowiemy. Powyższe czynności nie są wykonywane przeze mnie, lecz przekazuję je dalej. Odbierając telefon, przedstawiam się z imienia i nazwiska, ale podaję też nazwę firmy, z którą klient się identyfikuje. Czy będąc osobą pierwszego kontaktu i rozmawiając z klientem, powinienem formułować odpowiedzi w liczbie pojedynczej, czy też reprezentując firmę, powinienem używać formy liczby mnogiej?
