interesować
-
Ciekawy a interesujący 25.10.201925.10.2019Dzień dobry! Mam pytanie, dotyczące słów ciekawy i interesujący. Czy jest jakaś różnica między nimi i reguły, kiedy ich trzeba używać, czy to są synonimy?
Z góry dziękuję za odpowiedź!
-
Nie interesowały jej samochody czy: Nie interesowały ją samochody?7.12.20177.12.2017Znalazłem w książce frazę: Już ją nie interesowały samochody. Czy zamiast celownika (ją) nie powinien być użyty celownik (jej)?
-
Ciekawy a interesujący 7.10.20167.10.2016Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o wyjaśnienie, czy w zdaniu Ciekawą listę nazwisk znajdujemy w sztambuchu z przełomu wieków, słowo ciekawą zostało błędnie użyte?
Spotkałam się z opinią, że przymiotnik ciekawy ma zastosowanie do istot żywych, a do rzeczy martwych stosujemy określenie interesujący. Tak więc w powyższym zdaniu ciekawą powinno być zastąpione interesującą. Czy rzeczywiście jest to błąd?
-
miejsce partykuły21.04.201121.04.2011Czy oba zdania będą poprawne. Chodzi mi o ich szyk.
1. Interesujące znaki drogowe znajdują się również w naszym mieście.
2. Interesujące znaki drogowe również znajdują się w naszym mieście.
Z góry dziękuje za odpowiedź -
Przecinki2.07.20182.07.2018Szanowni Państwo,
czy w oznaczonych miejscach powinny się znaleźć przecinki?
1. Nie interesuje jej, czy Biron jest Niemcem, czy Rosjaninem(,) i jakie to ma znaczenie dla państwowości Rosji.
2. Zdaniem będzie stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo fałszywe(,) i które nie może być jednocześnie prawdziwe i fałszywe.
3. Z kim się nie zagadam(,) to [jest] jakoś tak naturalnie.
Sądzę, że w 1. i 2. nie, a w 3. chyba tak.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Coś takiego!22.06.200922.06.2009Interesuje mnie, dlaczego z zaimkami co lub coś używamy przymiotników w dopełniaczu, np. co innego, coś dziwnego, coś takiego. Bardziej naturalne wydaje się użycie mianownika, tak jak z wyrazem ktoś: ktoś inny, ktoś ważny. Skąd wzięła się taka zasada w języku polskim?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
-
Dlaczego ciekawymi, a nie ciekawemi?21.11.200521.11.2005Interesuje mnie, skąd się wzięła zamiana dawnej końcówki -emi w odmianie przymiotników, np. ciekawemi, innemi, na dzisiejszą końcówkę -ymi, np. ciekawymi, innymi, i jak się nazywa taki zabieg?
-
harfiarz i harfista12.05.200912.05.2009Dzień dobry!
Spotkałam się z rozróżnieniem: harfiarz – człowiek grający na harfie celtyckiej oraz harfista – człowiek grający na zwykłej harfie. Chciałam się spytać o jego zasadność.
Pozdrawiam -
Iloma? 7.11.20187.11.2018Szanowni Państwo,
jak należy używać liczebnika iloma, gdy odpowiedzią na pytanie jest np. 21?
Z wyrazami szacunku,
Aleksandra
-
Kaedwen – kaedweński, tę – tą 6.12.20156.12.2015Mam pytanie dotyczące oboczności n:ń w rzeczownikach zakończonych na n. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, o jakim słowem wcześniej się kłopotałem, więc podam inne. Jest przykładowo takie państwo Kaedwen (państwo ze świata Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego). Przymiotnik od niego będzie kaedwenski czy kaedweński? Czy może ta zasada przy nazwach własnych wygląda inaczej?
Drugie pytanie dotyczy tę. Jeśli rzeczownik jest rż., to mówimy np. tę krew, ale tą krwią, tak?
